54 Давут фелестинлининъ башыны алып, оны Ерусалимге кетирди, онынъ силясыны исе озь чадырына къойды.
Муса Харунгъа: – Бир савут ал да, ичине толу чанакъ маннаны къой. Оны несилинъизге къалдырмакъ ичюн, Алланынъ огюне кетир, – деди.
Исраиль огъуллары фелестинлилерни къувмакътан къайттылар ве оларнынъ ордуларыны дарма-дагъын эттилер.
Шаул, фелестинлилерге къаршы чыкъаяткъан Давутны корип, орду башлыгъы Авнерден: – Авнер! Бу йигит кимнинъ огълу? – деп сорады. Авнер онъа: – Джанынънен ант этем, падишам, бильмейим, – деди.
Давут фелестинлилерни енъгенинден сонъ къайтаяткъанда, Авнер оны Шаулгъа алып кельди. Давутнынъ къолунда фелестинлининъ башы бар эди.
Руханий исе: – Мына сен Эла вадийинде ольдюрген фелестинли Гольятнынъ къылычы бар, эфоднынъ артында, кийимге сарылгъандыр. Истесенъ, шуны ал, мында башкъасы ёкъ, – деди. Давут онъа: – Онъа етерли сою ёкътыр, оны манъа бер, – деди.