22 Давут озь юкюни орду емегини къаравуллагъан адамгъа къалдырып, дженк сыраларына чапты.
– Агъаларынъ сагъ-селяметлерми, айванлар да яхшылармы, барып бакъса. Джевабыны манъа келип айт, – деди онъа бабасы ве оны Хеврон вадийинден ёллады. Юсуф Шекемге кельди.
Урия онъа кельген сонъ, Давут ондан Ёавнынъ ишлери насыл олгъаныны, халкънынъ вазиети ве дженкнинъ кетишаты акъкъында сорады.
Муса къайнатасыны къаршыламагъа чыкъты, онъа бель букти ве оны опьти. Бири-биринен сорашкъанларындан сонъ, олар чадыргъа кирдилер.
Олар Айят шеэрине кельдилер, Мигрондан кечтилер, Микмаста аш-сув запасларыны къалдырдылар.
Олар яш левийлининъ эвине, яни Микъа яшагъан эвге таба бурулдылар, кирип, яш левийлинен селямлаштылар.
Сонъ халкъ ёлуны девам этти. Озь балаларыны, мал-мульклеринен берабер, тувар сюрюлерини де огге йибердилер.
Исраиллилер ве фелестинлилер сыра къаршысына сыра къойдылар.
Давут, Къармелге он хызметчи огълан йиберип, оларгъа: – Къармелге котерилип, Навалгъа барынъыз, меним адымдан онен селямлашынъыз
Болдурып, Давутнынъ пешинден барып оламагъан ве Бесор дереси янында къалдырылгъан 200 адамларынынъ янына кельгенде, олар онынъ ве адамларынынъ къаршысына чыкътылар. Давут оларгъа якъынлашып, оларнен селямлашты.