13 Смаил ягъ толу бойнузыны алып, Давутны агъаларынынъ козю огюнде ягънен ягълады, ве шу куньден башлап, РАББИнинъ Руху Давутта къуветли эди. Сонъ Смаил Рамагъа кетти.
Мен энеджегим ве анда сеннен лакъырды этеджегим. Сенинъ устюнъдеки Рухтан алып, оларгъа береджегим. Сонъ олар халкънынъ юкюни сеннен берабер ташыйджакълар, сен бир озюнъ шу агъырлыкъны бир даа ташымайджакъсынъ.
Отниэлде РАББИнинъ Руху бар эди. Ве о, Исраильнинъ къадысы эди. О дженкке чыкъты, ве РАББИ Арам падишасы Хушан-Ришатаимни онынъ къолуна берди, ве о Хушан-Ришатаимни енъди.
О вакъыт хызметчилеринден бири: – Мына мен вифлеемли Йишайнынъ огълуны корьдим. О яхшы чала. Озю де джесюр ве къараман киши, сёзлери де акъыллы, корюниши де гузель, РАББИ де онен берабер, – деди.