32 Бундан сонъ халкъ дженктен тюшкен авгъа атылып, къой-эчкилер, туварлар, бузав-таналарны алып, ерге серип соя ве къанынен берабер ашай башладылар.
Лякин ичинде джаны, демек къаны олгъан этни ашаманъыз.
Шунынъ ичюн оларгъа бойле айт: «РАББИ-ТААЛЯ шойле дей: Сизлер этни къанынен берабер ашайсыз, путларгъа ибадет этесиз ве къан тёкесиз. Ве шу топракънынъ сабылары олмагъа истейсизми?
Къаннен олгъан ашны ашаманъыз. Ырым этменъиз, фал бакъманъыз.
Бу – несиллеринъизге, бутюн яшагъан ерлеринъизде эбедий низамнамедир. Ич бир тюрлю ич ягъыны ве бир тюрлю къанны ашаманъыз-ичменъиз.
Путларгъа союлгъан арам къурбанлыкъ этлеринден, ороспулыкътан, богъулып ольдюрильген айваннынъ этинден ве къан ашавдан озьлерини сакъласынлар, деп оларгъа мектюп язайыкъ.
путларгъа союлгъан къурбанлыкъ этлеринден, богъулып ольдюрильген айваннынъ этинден ве къан ашавдан, ве ороспулыкътан озьлеринъизни сакъланъыз. Буларны тутып юрсенъиз, яхшы иш япарсынъыз. Сагълыкънен къалынъыз!»
Тек къаныны ашап-ичменъиз, оны сув киби ерге тёкюнъиз.
Не ичюн РАББИнинъ айткъаныны тутмайып, авгъа атылдынъ ве РАББИнинъ огюнде яманлыкъ яптынъ? – деди.