19 Смаилге ялвардылар: – Биз, къулларынъ, ольмейик деп, РАББИнинъ, сенинъ Алланъ огюнде дува эт, чюнки биз бутюн япкъан гуналарымызгъа, падиша сорап, даа бир гуна къоштыкъ, – дедилер.
Шимди апайны акъайына къайтар, чюнки о пейгъамбер. О, сенинъ ичюн дува этер, ве сен сагъ-селямет къалырсынъ. Эгер къайтармасанъ, биль ки, сен мытлакъа оледжексинъ. Сен ве бутюн сенинъ эвинъдекилеринъ оледжеклер.
Я инсанларны джезаламакъ, я топракъны сувармакъ, я мерамет косьтермек ичюн ягъмурны ягъдырыр.
Шимди еди бузав ве еди къочкъар алынъыз, къулум Эюпкъа кетинъиз ве оларны озьлеринъиз ичюн бутюнлей якъыладжакъ къурбан оларакъ кетиринъиз. Къулум Эюп сиз ичюн дува этер. Мен онынъ дувасыны къабул этерим ве, сизлер Меним акъкъымда къулум Эюп киби догъру айтмасанъыз да, сизни джезаламам.
Шимди гунамны даа бир кере багъышланъыз да, менден бу олюмни къайтарсын деп, РАББИге, сизинъ Алланъызгъа дува этинъиз, – деди.
Айланыр куню Муса халкъкъа: – Сиз буюктен-буюк гуна къазандынъыз. Шимди мен РАББИге котерилейим, бельки Онынъ огюнде сизинъ гуналарынъыз ичюн багъышлав сорап олурым, – деди.
Меним ичюн РАББИге дува этинъиз, Алланынъ гурюльтилери ве бурчакъ токътатылсын. Мен сизлерни артыкъ тутмайып йиберерим, – деди.
Я РАББИ! Сени сыкъынты вакътында къыдырдылар, башларына джеза тюшкенде, Санъа явашчыкътан ялвардылар.
РАББИ манъа деди ки: – Мусанен Смаил огюмде турып, ялварсалар биле, бу халкъкъа юрегим ятмаз. Оларны огюмден къувала, кетсинлер.
Олар пейгъамберлер олсалар, РАББИнинъ Адындан лаф этселер, Ордулар РАББИсине ялварсынлар да, РАББИнинъ Эвиндеки, Ехуда падишасынынъ эвиндеки ве Ерусалимдеки савутлар Вавилонгъа алып кетирильмесинлер.
Цидкия падиша Шелемьянынъ огълу Ехукъалны ве Маасеянынъ огълу Цефанья руханийни Йирмея пейгъамберге бойле сёзлернен ёллады: «РАББИге, бизим Алламызгъа биз акъкъында дува эт».
Йирмея пейгъамберге: – Ялварамыз, истегимизни беджер! – дедилер. – РАББИге, сенинъ Алланъа, бу къалгъан халкъ акъкъында дува эт! Бизлер чокъ эдик, лякин корьгенинъе коре, бизлер пек аз къалдыкъ.
– Шимди Аллагъа ялварынъыз, О, сизге мерамет этсин. Лякин сиз бойле япып да, О сизни мераметнен къаршылармы? – дей Ордуларнынъ РАББИси.
Халкъ Мусагъа келип: – Бизлер РАББИге ве санъа къаршы айткъанымыз ичюн гуна къазандыкъ. РАББИге дува эт, О бизден йыланларны алсын, – деди. Муса халкъ ичюн дува этти.
Симон бунъа джевап берип: – Мен ичюн Раббинъизге ялварып сизлер дува окъунъыз, айткъанларынъыздан бириси башыма тюшмесин! – деди.
Иманнен окъулгъан дува хастаны тедавийлер, Рабби оны аякъкъа котерир. Эгер хаста гуна япкъан олса, Рабби оны багъышлар.
Эгер бир адам озь агъа-къардашынынъ олюм кетирмейджек гуна япкъаныны корьсе, онынъ ичюн дува окъусын. Алла олюм кетирмейджек гуна япкъан адамгъа омюр багъышлар. Лякин олюм кетиреджек гуна да бар. Онынъ акъкъында дува окъунъыз демейим.
Бойлеликнен, сизинъ талап эткен, сечип алгъан падишанъыз – мына. РАББИ сизге падиша къойды.
Шимди ашлыкъ ормакъ вакъты дегильми? Лякин мен РАББИни чагъырырым да, О, гудюрди ве ягъмур йиберер. Сонъ сиз, озюнъизге падиша талап этмекнен РАББИнинъ огюнде насыл буюк гуна къазангъанынъызны корер ве билирсинъиз, – деди.
Смаил халкъкъа: – Къоркъманъыз. Эльбет, гуна яптынъыз, лякин РАББИден чекильменъиз, джан-гонъюльден Онъа хызмет этинъиз,
Мен РАББИнинъ огюнде гуна ишлемем ве сизинъ акъкъынъызда дуваларымны токътатмам, сизге догъру ве адалетли ёл огретирим.
Смаил: – Бутюн исраиллилерни Мицпада топланъыз, мен сиз ичюн РАББИге дува этейим, – деди.
Исраиль огъуллары Смаилге: – Бизим Алламызгъа, РАББИмизге бизим ичюн дува этмекни токътатма, бизни фелестинлилерден къуртарсын, – дедилер.
Смаил оларнынъ «Бизге падиша бер, о бизге ёлбашчылыкъ этсин», деген сёзлерини пек бегенмеди ве РАББИге дувалар окъуп башлады.