14 Смаил халкъкъа: – Гилгалгъа кетейик ве падишалыкъны янъыдан къурайыкъ, – деди.
Падиша къайтып, Иордан озенине кельди, ехудалылар исе, падишаны къаршылап, оны Иордандан кечирмек ичюн, Гилгалгъа кельдилер.
Бет-Эльге кетменъиз, Гилгалгъа кирменъиз, Беэр-Шева шеэрине кечменъиз. Гилгал шеэри сюргюн этиледжек, Бет-Эль шеэри гъайып оладжакъ.
Менден эвель Гилгал шеэрине бар, мен анда айванларны къурбан чалып бутюнлей якъмакъ ве аманлыкъ къурбанлары кетирмек ичюн келирим. Меним кельгенимни еди кунь бекле, сонъ не япмакъ кереклигини санъа анълатырым, – деди.
Смаил бутюн Исраиль халкъына: – Мына мен сизинъ айткъанларынъызны динълеп, сизге падиша къойдым.
Эртеси куню ашдодлылар саба турып, бакъсалар, Дагон ерге авдарылып, РАББИнинъ Сандыгъы огюнде ята. Олар Дагонны алып, кене озь ерине къойдылар.
Йыл-йылдан о, Бет-Эль, Гилгал ве Мицпа шеэрлерини долашып, Исраильнинъ эписи ерлеринде ёлбашчылыкъ этти.