7 Шу аляметлер ерине кельген сонъ, санъа не яхшы олып корюнсе, шуны яп. Сеннен берабер Алла оладжакъ.
Алла огъланнен эди. Бала осьти, сахрада яшап башлады ве яйдан аткъан окъчу олды.
Натан падишагъа: – Бар да, ниетинъни яп. РАББИ сеннен берабер, – деди.
Барлыгъым буюк олгъанына, озь къолумнен чокъ къазангъаныма къувандыммы?
– Эгер олар санъа инанмасалар ве биринджи аджайип шей оларны инандырмаса, экинджи аджайип шей инандырыр, – деди РАББИ.
Къолунъдан эписи кельгенлеринъни бутюн кучь-къуветинъе коре яп, чюнки сен кетеджек олюлернинъ дюньясында не иш, не макъсат, не бильги, не де икмет бар.
Мына, Рабби Озю сизге алямет береджек. Бакъынъыз, къыз юклю олып, огъул догъаджакъ, адыны Иммануэл къояджакълар.
«Бакъынъыз, къыз юклю олып, огъул догъаджакъ, Адыны Иммануэл къояджакълар». Иммануэл – «Алла бизнен» демектир.
– Мына онынъ бельгиси: бир ашлавда яткъан къундакъ баласыны тапарсыз.
Адамлар, Иса косьтерген бельгини корип: – Керчектен де, бу – дюньягъа келеяткъан Пейгъамбердир, – дедилер.
Сен душманларынъа къаршы дженк этмек ичюн чыкъып, онынъ атлары, дженк арабалары ве ордусы сенинъкиден чокъ олгъаныны корьсенъ, олардан къоркъма. Сени Мысыр топрагъындан чыкъаргъан Алланъ олгъан РАББИ сеннендир.
Параны севменъиз, къолунъызда олгъанынен разы олунъыз. Алла: «Сени къалдырмайджагъым ве ташламайджагъым», – деген.
Бутюн омрюнъиз девамында сизге къаршы кимсе турып оламайджакъ. Мен Мусанен олгъаным дайын, сеннен оладжагъым. Сенден айырылмам ве сени ташламам.
Мен санъа эмир этем: къуветли ве джесаретли ол, къоркъма, отюнъ патламасын. Къайда бармасанъ, Алланъ олгъан РАББИ сенинъ эр баргъан еринъде янынъда оладжакъ.
РАББИнинъ Мелеги онъа келип: – Эй, джесюр аскер! РАББИ сеннен! – деди.
саба эрте исе кунеш чыкъкъанынен, шеэрге уджюм эт. Гъаал адамларынен берабер къаршынъа чыкъар да, сен оларны не истесенъ, япарсынъ», – деди.
Пинехас ве Хофний огъулларынънен оладжакъ шей санъа алямет олур: олар экиси бир куньде оледжеклер.
РАББИ бойнумны урсун! Эгер де бабам санъа къаршы бир ярамай шей тюшюнип чыкъаргъан олса, буны да санъа хабер этерим. Сонъ сени йиберерим, ве сен сагълыкънен барарсынъ. РАББИ, эвель бабама ярдымджы олгъаны киби, санъа да ярдымджы олсун! – деди.
Смаил буюгенде, РАББИ онынъ янында эди ве онынъ эр бир айткъан сёзюни беджерди.