9 Бир кунь Ханна, Шилода ашап-ичип, турды. Руханий Элий о вакъыт РАББИге ибадет эви къапусы янында курьсюде отура эди.
О заман падиша Натан пейгъамберге: – Мына мен кедр агъачындан ясалгъан эвде яшайым, Алланынъ Сандыгъы исе – чадыр тюбюнде, – деди.
Оларнынъ ишлерине коре, яманлыкъларына коре, къоллары япкъанларына коре, къазангъанларына коре акъларыны бер!
Я РАББИ, Сени чагъырдым, мен Раббиден мерамет истедим:
Ялан айткъанларны Сен ёкъ этерсинъ. РАББИ къанназ ве яланджы адамларгъа игренчнен бакъар.
шу вакъыт эфендиси оны Алланынъ огюне шаатлыгъына кетирип, оны къапу я да къапунынъ первазы янына къойып, къулагъыны бизнен тешсин. Сонъ о, эфендисине эбедиен къул оладжакъ.
Ханна къайгъырып, окюр-окюр агълап РАББИге дува этти.
Смаил сабагъадже ятагъында къалды, сонъ турып, РАББИ Эвининъ къапуларыны ачты. Элийге исе озь руясы акъкъында айтмагъа къоркъты.
Смаил исе РАББИнинъ Сарайында, Алланынъ Сандыгъы олгъан одада яткъан, Алланынъ къандили даа яна, сёндюрильмеген эди.
О кельгенде, Элий ёл кенарында отургъычта отура, чюнки онынъ юреги Алланынъ Сандыгъы ичюн сыкъыла эди. О адам келип, шеэрде хаберни беян эткен сонъ, бутюн шеэр фигъан къопарды.