6 Ханнанынъ юрегинде наразылыкъ догъурмакъ макъсады иле, РАББИ Ханнагъа бала бермегени ичюн, ракъибеси Пенинна оны пек ынджыта эди.
Рахель Якъупкъа бала тапып оламагъаныны корип, татасыны пахыллап башлады ве Якъупкъа: – Манъа бала бер, – деди. – Эгер бермесенъ, мен олерим.
Бундан сонъ Шаул къызы Микъал озюнинъ олюмине къадар бир бала догъмады.
Олар баласыз, бала тапмагъан апайнынъ къасеветини чекерлер, тул къадынгъа исе яхшылыкъ этмезлер.
Башкъа адамгъа мерамет этмеген адам Къудретли Алланынъ огюнде къоркъусыны джойгъан.
Къадынгъа ве онынъ татасына бирден эвленме. Ёкъса олар бири-бирини куньлер. Сенинъ апайынъ сагъ олгъанда, онынъ татасынен я да къызкъардашынен ятма.
Сонъ даа бабасына: – Тек бир истегим бар: эки ай беклеп тур. Мен дагъларгъа кетип, достларымнен берабер къыз олып къаладжагъыма агълайджагъым! – деп къошты.
Эр йыл, РАББИнинъ ибадет эвине баргъан сайын, Пенинна оны ойле ынджыта эди ки, Ханна агълай ве бир шей ашамай эди.
Ханна дува окъуп, бойле деди: – Сен, РАББИ, манъа къуванч бересинъ, къуветим Сенден келе! Душманларымнынъ устюнден кулем – Сен мени олардан къуртардынъ!