Эфраимлилернинъ дагълы топрагъында, Раматаим-Цофим шеэринде Элкъана адлы бир адам яшай эди. О, Ерохамнынъ огълу, Элихунынъ торуны эди. Элихунынъ бабасы исе – Тоху, къартбабасы – Цуф эди. Элкъана Эфраимнинъ къабилесинден эди.
– Эй, Ордуларнынъ РАББИси! Эгер къулунънынъ къайгъысыны корьсенъ, мени акълынъда тутып унутмасанъ ве манъа, Сенинъ къулунъа огълан бала берсенъ, мен оны Санъа берерим, омюрбилля башына устра тиймез, – деп, адакъ берди.
Смаил ягъ толу бойнузыны алып, Давутны агъаларынынъ козю огюнде ягънен ягълады, ве шу куньден башлап, РАББИнинъ Руху Давутта къуветли эди. Сонъ Смаил Рамагъа кетти.
Давут къачып къуртулды ве Рамагъа, Смаилнинъ янына кельди. Онъа Шаулнынъ эр бир эткен ишлери акъкъында айтып берди. Олар Смаилнен берабер ёлгъа чыкътылар ве Найотта токътадылар.