18 – Сизинъ манъа мераметинъиз ичюн чокъ сагъ олунъыз, – деди Ханна ве озь ёлуна тюшти, ашады-ичти, онынъ юзю де ачылды.
Энди огюзлерим, эшеклерим, къой-эчкилерим, хызметчи къызларым ве къулларым бар. Козюнъ огюнде мерамет къазанайым деп, мен санъа, эфендиме, бу хаберни ёллайым”».
Хаберджилер Якъупкъа къайтып: – Биз сенинъ агъанъ Исавгъа бардыкъ. О, сенинъ къаршынъа келе, онен берабер дёрт юз адам келелер, – дедилер.
– Янымда олгъан бир къач адамны сеннен къалдырайым, – деди Исав. – Бунынъ не кереги бар? – деди Якъуп. – Сенинъ манъа мераметинъ пек буюктир!
– Я бу, манъа расткельген сюрюлер неге? – деп сорады Исав. – Эфендимнинъ козюнде мерамет къазанмакъ ичюн, – деди Якъуп.
Оларнынъ ёлу къаранлыкъ ве тайгъалакъ олсун, РАББИнинъ Мелеги оларны къуваласын.
Бар, шенъликнен отьмегинъни ашап, къуванч иле шарабынъны ич. Алла ишлеринъден энди разы олды.
Шимдигедже Меним Адымдан Бабадан ич бир шей сорамадынъыз. Соранъыз ве аладжакъсыз, ве къуванчынъыз там оладжакъ.
Ишанч берген Алла сизлерни къуванч ве тынчлыкъ-аманлыкъкъа толдурсын; сизинъ ишанчынъыз Мукъаддес Рухнынъ кучюнен бол олсун!
– Козюнъде мерамет къазанайым, эфендим! Хызметчи къызларынъа тенъ кельмесем де, сен меним гонълюмни алдынъ ве къулунънынъ юрегине яткъан гузель шейлерни айттынъ, – деди Рут.
Моавлы Рут Ноомийге: – Тарлагъа барайым ве кимнинъ козюнде мерамет тапсам, онынъ артындан башакъларны джыяйым, – деди. – Бар, къызым, – деди онъа Ноомий.