6 Я да тек мен ве Барнаба ашымызны чалышып къазанмакъ керекмизми?
Иордан озени янына барайыкъ да, бирер терек кесип, озюмизге анда яшамагъа ер къурайыкъ, – дедилер. Эль-Яса оларгъа: – Айды, барынъыз, – деди.
Къанунда язылгъаны киби, Алламызнынъ Эвине, анда хызмет эткен руханийлерге биринджи догъгъан огъулларымызны, айванларымызны, биринджи догъгъан тувар ве къой-эчкилеримизни кетирмеге сёз беремиз.
Бу акъта хабер Ерусалимдеки иманлылар топлашувынынъ къулагъына барып еткенде, Антиохиягъа Барнабаны ёлладылар.
Лякин еудийлер диндар ве итибарлы къадынларнен шеэрнинъ сайгъылы адамларыны Павел ве Барнабагъа къаршы къойып, оларны озь ерлеринден къувып чыкъардылар.
Барнабагъа «Зевс», Павелге исе «Хермес» дедилер, чюнки Павел лаф эткенде баш эди.
Зенаатлары бир олгъаны ичюн, оларнынъ янында къалып ишлеп башлады. Олар чадыр тикювинен огъраша эдилер.
Анда Юсуф адлы, Къыбрыста догъгъан бир левийли бар эди. Эльчилер онъа Барнаба, яни «Гонъюль Алыджы» деген ад бергенлер.
Эгер бир кимсе бу акъта тартышмагъа истесе, бильсин ки, бизде де, Алланынъ ич бир джемиетинде де бойле адет ёкъ.
Сизлерге хызмет этмек ичюн, башкъа иманлыларнынъ джемиетлеринден акъча ярдымыны ала эдим.
Агъа-къардашлар, сиз бизим агъыр ишимизни ве къыйынлыкъларымызны мытлакъа унутмадынъыз: сизинъ ич биринъизге агъыр кельмесин деп, биз гедже-куньдюз чалышып, сизге Алланынъ Къуванчлы Хаберини бильдире эдик.