О ерге бардым, чюнки мени Алла Озю ёллады. О ерде мен халкъларгъа бильдирген Къуванчлы Хаберни андакилерге айтып бердим. Оны урьметли адамларнен айры корюшюв вакътында анълаттым, меним кечкен ве шимдики хызметим бошуна я да бошуна олмагъаныны бильмеге истедим.
Шу себептен бу азапларны чекем. Амма мен утанмайым. Кимге инангъанымны билем; эминим ки, манъа залог оларакъ берильген ишни о куньге къадар сакъламагъа Онынъ кучю бар.
Шунынъ ичюн биз де, чевре-четимизде не къадар чокъ шаат олгъанда, озь устюмизден эр бир агъырлыкъны ве бизни токътаткъан гунаны бир четке ташлайыкъ, бизге азырлангъан яшайыш ёлумызны сабырнен кечейик.
Сизинъ ортанъыздаки акъсакъалларгъа мен ялварам, – мен де акъсакъалым ве Месих чеккен азапларнынъ шаатым; мен де тезден пейда оладжакъ шуретке къошуладжагъым, –