7 Бири-биринъизнен давалашкъаны озю – сизлер ичюн бир масхаралыкътыр. Башкъаларгъа сизге къаршы яманлыкъ япмагъа ве шейлеринъизни тутып алмагъа ёл берген олсанъыз, яхшыджа олур эди.
о заман РАББИ къоркъусыны анълап, Алла акъкъында бильгини тапарсынъ.
«Япкъан яманлыкъны къайтарырым», – деме, РАББИге ташла, О, сени къорчалар.
Ичлери ялангъа толды, онынъ ичюн олар къабаатланаджакъ. РАББИ къурбан ерлерини йыкъаджакъ, пут ташларыны ёкъ этеджек.
Закий исе Раббининъ огюнде турып: – Рабби, мен фукъарелерге барлыгъымдан ярысыны береджегим. Эгер кимнидир алдаткъан олсам, оларгъа дёрт къат къайтараджагъым, – деди.
Бир янагъынъа шамар ургъан адамгъа башкъасыны бер. Усть урбанъны тутып алсалар, тюп урбанъны да алмагъа кедер этме.
Сакъынынъыз, ич кимсе яманлыкъкъа яманлыкънен къайтармасын. Аксине, эр вакъыт бири-биринъизге ве бутюн адамларгъа яхшылыкъ къыдырынъыз.
Яманлыкъкъа яманлыкъ япманъыз, акъаретке акъаретнен джевап къайтарманъыз. Аксине, адамларгъа яхшылыкъ тиленъиз, чюнки яхшылыкъны мирас оларакъ алмакъ ичюн, Алла сизлерни шунъа чагъырды.