20 Алланынъ Падишалыгъы – сёзлерде дегиль, кучьте корюне.
Мен Къуванчлы Хаберден утанмайым. О – Алланынъ къудретидир, онынъ ярдымынен эписи инангъанлар: биринджиден еудийлер, сонъ башкъа халкълар, – къуртулышны тапалар.
Алланынъ Падишалыгъында ашагъанымыз ве ичкенимиз муим дегиль, Мукъаддес Рухкъа толып, инсафлы яшайышнен муаббетликте ве къуванчнен яшагъанымыз муимдир.
Амма Алла чагъыргъанлар ичюн, эм еудийлер, эм юнанлар ичюн Месих – Алланынъ къудрети ве Алланынъ икметидир.
Акъыллы, къандыргъан сёзлернен огретмей эдим, лякин Рухнынъ къудретинен огрете эдим,
Рабби бизге сизинъ иманынъызны ёкъ этмеге дегиль, оны къавийлештирмеге акъкъыны берди. Мен бунынъ акъкъында не къадар чокъ макътансам да, масхара олмам.
чюнки Къуванчлы Хаберимиз сизлерге тек сёзлернен дегиль, къудретнен ве Мукъаддес Рухнен, толу эминликнен кельди. Биз сизинъ аранъызда насыл адамлар олгъанларымызны озьлеринъиз билесиз.