20 Даа бойле язылгъан: «РАББИ инсанларнынъ фикирлерини, оларнынъ бош олгъаныны биле».
Не ичюн миллетлер шамата котерелер? Не ичюн халкълар бош шейлерни акъылгъа къоялар?
Шунынъ ичюн Мен гъазапланып ант эттим: “Олар мытлакъа Меним раатлыкъ ериме кирмейджеклер”».
Адамларнынъ икмети, анълайышы, насиаты – РАББИнинъ огюнде бош шей.
Алла акъкъында бильген олсалар да, Онъа Аллагъа ляйыкъ шурет бермедилер, Онъа шукюр этмедилер. Бунынъ ерине бош тюшюнджелерге берильдилер, ве оларнынъ анъламагъан акъылларыны къаранлыкъ къаплады.
Мукъайт олунъыз, ич кимсе сизлерни яланджы ве бош фельсефенен авес эттирмесин. Бойле сёзлер Месихтен дегиль, адамларнынъ урф-адетлеринден ве дюньянынъ рухий кучьлеринден келелер.