17 Ким Алланынъ сарайыны бозса, Алла оны ёкъ этеджек. Алланынъ сарайы азиздир. Бу сарай исе – сизлерсиз.
Къоркъып, о: – Не къадар къоркъунчлы экен бу ер. Бу – Алланынъ Эвидир, башкъа бир шей дегиль. Кок къапуларыдыр бу! – деди.
Алламнынъ Эвини севгеним ичюн, Мукъаддес Эвге азырлагъан шейлерден гъайры, шахсий хазинемден алтын ве кумюш шейлерни Алламнынъ Сарайы ичюн берем:
«Мен бельгилеген вакъыт кельгенде, догърулыкънен суд этеджегим. Сэла
Баш чалгъыджы ичюн. «Шошаним-эдут» авасында. Асафнынъ зебуры.
Я РАББИ, Сенинъ халкъынъны хорлайлар, Сенинъ мирасынъны азаплайлар,
– Якъын кельме, – деди Алла. – Аякъларынъдан аякъкъапларынъны чыкъар. Сен тургъан ер – мукъаддес ердир.
Деделеримиз Сени шуретлеген, азиз, шанлы Эвимиз бутюнлей янды, бутюн къыйметли шейлеримиз ёкъ олды.
Мына Сарайнынъ къануны: дагъ тёпесинден этеклерине къадар бутюн ерлер – улу азизликтир. Сарай акъкъында къанун будыр.
– Мен ант этем, – дей РАББИ-ТААЛЯ. – Меним Азиз Еримни писликлеринъизнен ве арамлыкъларынъызнен арамлагъанынъыз ичюн, Мен Озюм сизни ашалайджагъым, сизни аджымайджагъым, мерамет этмейджегим.
Мен олардан юзюмни чевиреджегим, ве олар Меним къыйметли еримни арамлайджакълар. Айдутлар анда кирип, оны арам этеджеклер.
Бойле этип, Исраиль огъулларыны арамлыкътан къорчаланъыз. Ойле олмаса, оларнынъ арасында олгъан Мескенимни арамлайджакълар ве озь арамлыгъында оледжеклер.
Шу адам озь баласыны Молек путуна багъышлагъаны ве бойле этип, Меним Азиз Еримни арамлагъаны ве Меним азиз Адымны яманлагъаны ичюн, Мен о адамгъа къаршы чыкъаджагъым ве оны халкъ арасындан ёкъ этеджегим.
Онынъ пейгъамберлери – тюшюнджесиз ве ишанчсыз адамлар. Руханийлери исе азиз шейлерни арамлай, Къанунны бозалар.
Арам олгъан адам озюни элялламаса, шу адам халкънынъ арасындан ёкъ этильсин, чюнки о, РАББИнинъ Мукъаддес Ерини арамлады. Темизлев сувуны устюне септирмегени ичюн, о, арамдыр.
Сиз Алланынъ сарайы олгъанынъызны ве сизинъ ичинъизде Алланынъ Руху яшагъаныны бильмейсинъизми?
Ич кимсе озь-озюни алдатмасын. Биринъиз бу дюньяда акъыллы олмагъа истесенъиз, акъыллы олмакъ ичюн, акъылсыз олмакъ керексиз.