12 Бизлер исе дюньянынъ рухуны дегиль, Алладан Рухны къабул эттик. Шунынъ ичюн Алла бизге бедава берген шейлерни билип анълаймыз.
Бойледже, Иса Месихнен бир олгъанларгъа гуналары ичюн джеза олмайджакъ.
Озь Огълуны аджымагъан, Оны эпимиз ичюн олюмге берген Алла Онен берабер бизге эр шейни бермезми?
Лякин Алла дюньянынъ акъылсызларыны сайлап, акъыллыларны масхара этти, дюньянынъ къуветсизлерини сайлап, къуветлилерни масхара этти.
Биз анълагъан адамлар арасында икметли сёзлерни айтамыз, амма бу икмет – дюньянынъ икмети дегиль, дюньядаки кечиджи акимлернинъ икмети де дегиль.
Эм Павел, эм Аполлос, эм Кифа, эм дюнья, эм аят ве олюм, эм шимдики ве келеджек заман – эписи сизинъкидир.
чюнки имансызларнынъ акъылларындан Хаберни анъламагъа къабилиетини бу дюньянынъ алласы хырсызлады, ве олар Месихнинъ шурети акъкъында Къуванчлы Хабернинъ ярыгъыны корип оламайлар. Месих исе – Алланынъ къыяфетидир,
бир вакъытлары, бутюн бу дюнья киби, коклер тюбюндеки падишалыкъ башлыгъынынъ эмиринен, итаатсыз адамларда чалышкъан рухнынъ истегенинен яшай эдинъиз.
Фикирлеринъизге коре, Языда язылгъан сёзлер: «Алла ичимизге къойгъан рух бизни тек озю ичюн истей», – деп бошуна язылгъанмы?
Мукъаддес Олгъан сизни ягънен сюртти, шунынъ ичюн сиз эр шейни билесиз.
Сиз ягънен сюртюлип, бу ягълав сизнен къалыр. Энди сизге ич кимсенинъ огреткени кереги ёкъ. Бу ягълав озю сизге эр шейни огретир. О, акъикъийдир, онда ялан ёкъ. О, сизни огреткени киби, Месихте къалынъыз.
Буюк аждерха, Иблис ве Шейтан адыны ташыгъан, бутюн дюньяны алдатып ёлдан ургъан къадимий йылан ер юзюне ташланды. Ер юзюне онынъ мелеклери де ташландылар.
Мелек манъа шойле деди: – Бу сёзлер догъру ве акъикъийдир. Якъын арада оладжакъ шейни къулларына бильдирмек ичюн, азиз пейгъамберлерге Озь Рухуны берген Рабби-Тааля Озь мелегини ёллады.