12 Дин къардашымыз Аполлоскъа, озь достларынен берабер сизге кельмеге ялвардым, амма шимди бармагъа ич истеги ёкъ. Къолай бир вакъыт тапса келеджек.
Эр шейнинъ озь вакъты-саати бар, ер юзюнде эр бир ишнинъ заманы келир:
Бир куню къолай фырсат тапылды. Ирод догъгъан куню мунасебетинен озюнинъ буюклери, бинъбашылары ве Галилея башлыкълары ичюн зияфет япты.
Шу арада Эфес шеэрине Эскендериеде догъгъан Аполлос адлы бир адам кельди. О, лафкъа уста, Мукъаддес Языларны яхшы бильген бир еудий эди.
Аполлос Коринт шеэринде олгъанда, Павел дагълы виляетлерден кечип, Эфес шеэрине кельди. О ерде бир къач Исанынъ шегиртлерини тапып, олардан:
Павел инсафлыкъ, озюни тутув ве келеджек Ахирет куню акъкъында айткъанда, Феликс къоркъып: – Энди кет, вакъыт тапкъанымда, сени кене чагъырырым, – деди.
Аранъызда: «Мен Павелнинъ издеши», «Мен Аполлоснынъ», «Мен Кифанынъ», «Мен Месихнинъ», – деген лафлар бар. Мен шуны айтмагъа истейим:
Эм Павел, эм Аполлос, эм Кифа, эм дюнья, эм аят ве олюм, эм шимдики ве келеджек заман – эписи сизинъкидир.
Аполлос ким? Павел де ким? Олар тек хызметчилердир. Сизлер бу хызметчилернинъ ярдымынен имангъа кельдинъиз. Рабби эр биримизге айры хызметни берди.
Аполлосны ве Къанун оджасы Зенасны ёлгъа гъайретнен азырла, оларнынъ ич бир эксиклиги олмасын.
Амма Къуртарыджымыз Алла Озюнинъ эйилигини ве адамларгъа олгъан севгисини косьтергенде,