Рухтан тюшкенни сёзнен юреклендирейим деп, РАББИ-ТААЛЯ манъа акъыллы лаф этмеге къабилиетини берди. Акъыллы адам киби динълейим деп, эр саба къулагъымны уята.
Эгер пейгъамберлик япмагъа къабилиетим олса, эр бир сырны ве эр бир шейни бильсем, я да иманнен дагъларны кочюрип олсам, амма севмеге бильмесем, мен ич бир шей дегилим.
Демек, дин къардашларым, бундан насыл нетидже чыкъараджакъмыз? Топлашкъанынъызда, сизлерден кимде макътав йыры, огретюв, Алладан бир хабер, башкъа тильде бир къач сёзлер я да терджимеси бар олса, буларнынъ эписи иманлылар джемиетини къавийлештирсин.
Сонъ, дин къардашларым, мен сизге келип, белли олмагъан тиллерде лаф этип башласам, амма не Алланынъ сёзлерини анълатсам, не акъыл огретсем, не пейгъамберлик япсам, не сизни ич бир шейге окъутсам, сизлерге насыл файда кетиририм?
Къаранлыкътан ярыкъ янсын деп, буюргъан Алла бизим юреклеримизни де ярыкълатты, бизге Иса Месихнинъ юзюнде янып тургъан Озюнинъ шуретини бильдирип косьтерди.
Сизлер эр шейде бай оласынъыз – эм иманда, эм лафкъа усталыкъта, эм бильгиде, эм эр тюрлю гъайретте, эм де бизни севгенинъизде. Бу хайырлы иште де устюн олунъыз.