4 Эписи бир рухий ичимликни иче эдилер, оларнен берабер баргъан рухий къаядан сув иче эдилер. О къая исе Месих эди.
Юсуф онъа: – Онынъ тарифи будыр: учь пытакъ – учь куньдир.
Еди яхшы сыгъыр – еди йылдыр. Еди яхшы башакъ да еди йылдыр: тюш бирдир.
Оларны башкъа халкъларнынъ къолуна берди, олардан нефрет эткенлер оларгъа эфендилик этип башлады.
Иште, Мен алдынъа Хоревдеки къая устюнде турарым. Сен къаягъа урарсынъ, ве ондан сув чыкъар. Оны халкъ ичер, – деди. Исраиль акъсакъалларынынъ козьлери огюнде Муса ойле де япты.
Кийик айванлар, шакъалларнен девекъушулар Мени шуретлейджек. Сайлагъан халкъымны сувармакъ ичюн, сахрада сув, бакъымсыз ерлерде озенлер акъызаджагъым.
РАББИ оларны сахрадан кечиргенде, сувсузлыкънен чекиштирмеди, оларгъа къаядан сувны чыкъарды, къаяны ярды да, сувлар фышкъырды.
О, даа эписи адам огъулларыны, къайда яшамасалар да, кийик айванларны ве кок къушларыны сенинъ къолунъа берди ве сени оларнынъ эписине акимдар этти. Бу алтын баш – сенсинъдир!
– Бу дёрт буюк айван – ер юзюнде тураджакъ дёрт падишалыкътыр.
Сонъ Муса къолуны котерди ве таягъынен къаягъа эки кере урды. Къаядан чокъ сув акъып башлады. Джемаат да, айванлары да ичти.
Иса къадынгъа джевап берип: – Эгер сен Алланынъ бахшышыны ве «Манъа ичмеге сув берсе», дегенининъ ким олгъаныны бильсенъ, Ондан сен озюнъ сув истер эдинъ, ве О санъа тири сув берер эди, – деди.
Лякин ким Мен береджек сувны ичсе, ич бир вакъыт сувсамайджакъ. Мен береджек сувны ичкен адамнынъ ичинде эбедий омюрге ынтылгъан чокъракъ пейда оладжакъ, – деди.
Байрамнынъ сонъки, энъ улу кунюнде Иса турды да, къычырып: – Ким сувсагъан олса, Манъа келип ичсин.
Хагъар – Арабистандаки Синай дагъыдыр, о, шимдики Ерусалимге тенъдир, чюнки Ерусалим ве онынъ балалары шимди къуллукътадыр.
Сонъ сиз япкъан гуналы шейинъиз олгъан бузавны атеште якътым, урып парчаладым ве тоз киби уфакъ олгъандже эздим, сонъ бу тозны дагъдан акъкъан дерьягъа аттым.
Булар – келеджек шейлернинъ кольгесидир, акъикъий омюр исе Месихтедир.
Къанун оладжакъ хайырлы шейлерни тек косьтере, оларны бермей. Шунынъ ичюн Къанун эр йыл токътамайып айны шу къурбанларнен кельген адамларны къусурсыз япып оламай.
Рух ве келин: – Кель! – дейлер. Эшиткен адам да: – Кель! – десин. Сувсагъан адам кельсин, истеген адам яшайыш сувуны бедава алсын.