Шунынъ ичюн, бельгиленген вакъыттан эвель, Рабби кельмегендже, асыл суд этменъиз. О келип, къаранлыкъта сакълангъан шейлерни чыкъараджакъ, юректеки ниетлерни ачаджакъ. О вакъытта эр ким Алладан озюне ярашкъан макътавны аладжакъ.
Башкъа иманлылар джемиетлерине нени яптым да, оны сизлер ичюн япмагъаныммы? Тек бир шейни япмадым – сизлерден акъчаны истемедим! Бу къабаатым ичюн мени багъышланъыз!
Энди мени инсафлыкъ таджы беклей. Оны манъа адалетли къады олгъан Рабби о куню береджек, ве тек манъа дегиль, Онынъ келювини севгинен беклегенлернинъ эписине де береджек.