Санъа къаршы ич бир япылгъан силя енъиш къазанмайджакъ, судда сеннен давалашкъан эр кимни къабаатлайджакъсынъ. РАББИ къулларынынъ къысмети бойледир, оларны Мен акълайджагъым, – дей РАББИ.
Манъа берген сёзлеринъни оларгъа айттым. Олар сёзлеринъни къабул этип, Мен Сенден чыкъып кельгенимни керчектен анъладылар, Мени Сен ёллагъанынъа инандылар.
Къуванчлы Хаберде Алла бизге бильдире ки, биз Алланынъ огюнде тек иманымыз ярдымынен акъланып оламыз. Языда да бойле айтылгъан: «Ким иманы ярдымынен инсафлы олса, яшайджакъ».
Мен Месихке инангъан бир адамны билем. Он дёрт йыл эвельси о адам ерден учюнджи кокке къадар апансыздан алынды. О, бедендеми, беденден тыш эдими, бильмейим, Алла биле.
Къаранлыкътан ярыкъ янсын деп, буюргъан Алла бизим юреклеримизни де ярыкълатты, бизге Иса Месихнинъ юзюнде янып тургъан Озюнинъ шуретини бильдирип косьтерди.
Олар янъы бир йыр йырлай башладылар: – Сен бурулгъан кягъытны алмагъа, онынъ печатларыны бозмагъа ляйыкъсынъ! Чюнки Сен къурбан оларакъ союлдынъ, ве Озь къанынъны тёкип, эр бир къабиледен, эр бир тильде лаф эткен миллеттен ве халкътан адамлар ичюн буюк фият тёлединъ ве оларны Аллагъа багъышладынъ.