18 தெய்வ ஆக்கிருசா இந்த்தல மனசோடெ கிறிஸ்திக பேக்காயி கெலசகீவாக்க ஏறோ ஆக்க தெய்வாக இஷ்டப்பட்டாக்களாயும், ஜனங்ஙளிக இஷ்டப்பட்டாக்களாயும் இப்புரு.
தூரதேசாக யாத்றெஹோப்பா ஒப்பாங், தன்ன மெனெபுட்டு ஹோப்பங்ங, தன்ன கெலசகாரு எல்லாரிகும், அவாவங்ஙுள்ளா கெலசும், உத்தரவாதம் கொட்டட்டு, மெனெ காவல்காறனகூடெ ஜாகர்தெயாயிற்றெ இருக்கு ஹளி, ஏல்சி கொட்டட்டு ஹோப்பனல்லோ!
நனங்ங சிஷ்யனாயிற்றெ இருக்கு ஹளி பிஜாருசாக்க நா ஹளிதன ஒக்க கைக்கொண்டு நெடெயட்டெ; நா எல்லி இத்தீனெயோ அல்லிதென்னெ நன்ன கெலசகாறனும் இப்பாங்; நனங்ஙபேக்காயி ஒப்பாங் கெலசகீவுதாயித்தங்ங நன்ன அப்பாங் அவன பெகுமானுசுவாங்” ஹளி ஹளிதாங்.
ஏது ராஜெக்காரு ஆதங்ஙும், தெய்வாக அஞ்சி சத்தியநேராயிற்றெ நெடிவாக்க ஏறோ, ஆக்களே தெய்வாக இஷ்ட உள்ளாக்க ஹளி நனங்ங நேராயிற்றெ கொத்துட்டு.
தெய்வ நிங்காக தந்தா கெலசத மடிகாட்டாதெ தெய்வாகபேக்காயி வாசி ஹைக்கி கீயிவா.
அந்த்தெ தெய்வ ஒப்பன தனங்ஙபேக்காயி அங்ஙிகரிசதாப்பங்ங நீ அவன குற்றக்காறனாப்புது ஹளி ஹளத்தெ நினங்ங ஏன அதிகார? ஒப்பாங் குற்றகீதங்ங, அவன அங்ஙிகரிசத்தெகோ, அங்ஙிகரிசாதிப்பத்தெகோ தெய்வாக அதிகார உட்டல்லோ? அதுமாத்தறல்ல அவன ஒயித்துமாடத்தெகும் தெய்வாக பற்றுகல்லோ?
ஏனாக ஹளிங்ங அந்த்தலாக்க நங்கள நெடத்தா ஏசுக்கிறிஸ்தின கெலசத கீவாக்களல்ல; ஆக்க ஆக்கள ஹொட்டெ பொளப்பிக பேக்காயி நெடிவாக்களாப்புது; அந்த்தல சக்கரநேய வாக்கு கூட்டகூடி, அப்ராணி ஜனங்ஙளா ஏமாத்தாக்களாப்புது.
எந்நங்ங இந்து, ஆ ஹளே ஜீவிதந்த விடுதலெஆயி, தெய்வசினேகத கீளேக பந்துட்டுரு! அந்த்தெ ஆப்புது நிங்கள ஜீவித பரிசுத்தமாயிற்றெ ஆப்புது; கடெசிக நிங்காக நித்தியஜீவனும் கிட்டுகு.
இதுவரெ மனுஷங்ங அடிமெயாயிற்றெ இத்தா ஒப்பாங், ஏசினமேலெ நம்பிக்கெ பீத்து ஜீவுசதாப்பங்ங, இனி அவன ஏசுக்கிறிஸ்து ஆப்புது நெடத்துது; அதே ஹாற ஒப்பனப்படெயும் அடிமெ அல்லாதெ சொதந்தரமாயிற்றெ ஜீவுசா ஒப்பாங் ஏசினமேலெ நம்பிக்கெ பீப்பதாப்பங்ங, அவனும் ஏசுக்கிறிஸ்திகபேக்காயி தன்ன ஏல்சிகொட்டீனெ.
மற்றுள்ளாக்க, ஒப்புறிகும் காணாதெ கீவா நாணங்கெட்ட காரெ ஒந்நனும் நங்க கீவத்தெபாடில்லெ ஹளி தீருமானிசிதும்; நங்க, தெய்வத வாக்கின, தந்தறபரமாயிற்றெ மாற்றி கூட்டகூடாதெ, சத்தியத உள்ளா ஹாற எத்தி ஹளீனு; அந்த்தெ நங்க எல்லாரின முந்தாக யோக்கிதெயோடெ நெடதீனு; தெய்வும் அதன கண்டாதெ.
அதுகொண்டு, தெய்வாக அஞ்சி நெடது, ஜனங்ஙளு எந்த்தெ தெய்வாக அஞ்சி நெடீக்கு ஹளி புத்தி ஹளிகொட்டீனு; நங்க கீவா கெலசஒக்க தெய்வாக கொத்துட்டு; நிங்காகும் அறியக்கெ.
அதுகொண்டு, நங்க ஈ சரீரதாளெ ஜீவோடெ இத்தங்ஙும், சத்தங்ஙும் தெய்வாக ஏற்றாக்களாயி இப்புது தென்னெயாப்புது நங்கள உத்தேச.
எந்த்தெ ஹளிங்ங, நங்க ஏன கீதங்ஙும், ஏன கூட்டகூடிதங்ஙும் தெய்வாக இஷ்டப்பட்டா ஹாற கீதீனு; அதுகொண்டு நங்க கஷ்ட, புத்திமுட்டு, எல்லதனும் மனசொறப்போடெ தாஙிண்டு நெடதீனு.
அது தெய்வ காம்பா ஹாற மாத்தறல்ல, மனுஷராமுந்தாகும் சத்தியநேராயிற்றெ நெடீக்கு ஹளிட்டுள்ளுதாப்புது நங்கள ஆக்கிர.
நன்ன செலவிக பேக்காயி நிங்க எப்பாப்பிராத்தின கையிகொட்டு புட்டுது ஒக்க, அவங் நன்னகையி கொண்டு தந்நா; நா ஈக திருப்தியாயிற்றெ இத்தீனெ; அதனாளெ பாக்கியும் ஹடதெ. நிங்க அயெச்சா ஈ காணிக்கெ ஒக்க தெய்வாக இஷ்டப்பட்டா, ஒள்ளெ வாசனெ உள்ளா ஹரெக்கெ ஆப்புது.
அதுகொண்டு ஏசின நம்பா நன்ன கூட்டுக்காறே! நிங்களகூடெ ஒந்து காரெகூடி நனங்ங ஹளத்துள்ளுது ஏன ஹளிங்ங, ஏகோத்தும் நிங்க ஒள்ளெகாரெயும், சத்தியநேரு உள்ளா காரெயும், தெற்று குற்ற, இல்லாத்த காரெயும், எல்லாரும் இஷ்டப்படா காரெயும் மாத்தற சிந்திசிவா.
அதங்ஙுள்ளா சம்மானத சொர்க்கதாளெ இப்பா தெய்வ நிங்காக தக்கு ஹளி அருதணிவா;
இந்த்தெ பிரார்த்தனெ கீவுது தென்னெயாப்புது, நங்கள காப்பாத்திதா தெய்வாக இஷ்டப்பட்டதும், ஒள்ளெகாரெயும்.
எந்நங்ங, ஒந்து விதவெக மக்களோ, மம்மக்களோ உட்டிங்ஙி, ஆக்க முந்தெ ஆக்கள குடும்ப காரெ ஒக்க ஒயித்தாயி நோடி நெடத்தி, ஈ விதவெக பேக்காத்த காரியங்ஙளும் நோடி கொடட்டெ; ஆக்க அந்த்தெஒக்க கீது தெய்வபக்தி உள்ளாக்களாப்புது ஹளி காட்டட்டெ; இதாப்புது தெய்வாக இஷ்டப்பட்டா காரெ.
தெய்வத அறியாத்த மற்றுள்ளாக்கள முந்தாக ஒள்ளெ சொபாவ உள்ளாக்களாயி ஜீவிசிவா; ஆக்க நிங்கள தெற்றுகாறாப்புது ஹளி குற்ற ஹளித்தங்கூடி, நிங்க ஒள்ளெ சொபாவத்தோடெகூடி நெடிவுது கண்டட்டு, ஏசு பொப்பதாப்பங்ங ஆக்க தெய்வத பெகுமானிசி புகழ்த்துரு.
அதல்லாதெ குற்றகீதாகண்டு பொப்பா கஷ்டத சகிச்சங்ங அதனாளெ பெருமெ ஹளத்தெ ஏன ஹடதெ? அவங் கீதா குற்றாக உள்ளா சிட்ச்செதென்னெ கிட்டட்டெ ஹளி ஹளுரு; ஒள்ளேது கீதாகண்டு அதங்ஙபேக்காயி பொருமெயாயிற்றெ கஷ்ட சகிச்சுதுட்டிங்ஙி அதாப்புது தெய்வாக இஷ்ட.
தெய்வ இப்பத்துள்ளா ஒந்து அம்பல கெட்டத்தெ பேக்காயி, நிங்களும் ஜீவனுள்ள கல்லாயி இத்தீரெ; அந்த்தெ நிங்க ஏசுக்கிறிஸ்தினகொண்டு, தெய்வாக இஷ்டப்பட்ட ஹரெக்கெகளிப்பா பூஜாரிமாராயி இத்தீரெ.