23 நா நிங்களகூடெ ஒறப்பாயிற்றெ ஹளுதாப்புது; ஏரிங்ஙி ஒப்பாங் தன்ன மனசினாளெ சம்செ இல்லாதெ நம்பிக்கெயோடெ ஈ மலெதகூடெ, ‘நீ இல்லிந்த எளகி ஹோயி கடலாளெ பூளு’ ஹளி ஹளித்துட்டிங்ஙி, அந்த்தெ தென்னெ சம்போசுகு.
ஏசு அது கேளதாப்பங்ங அல்லிந்த தோணியாளெ ஹத்திட்டு, மருபூமியாளெ தனிச்சு ஒந்து சலாக ஹோக்கு ஹளி பிஜாரிசிட்டு ஹோதாங்; அம்மங்ங ஆ பட்டணத சுற்றுவட்டாராளெ உள்ளா ஜனங்ஙளொக்க அது கேட்டட்டு, ஆக்கள பாடந்த நெடது ஏசினப்படெ ஹோதுரு.
அதங்ங ஏசு, “நிங்கள நம்பிக்கெ கொறவுகொண்டாப்புது; நிங்காக ஒந்து சிண்ட கடுவுமணித அசு நம்பிக்கெ இத்தங்ங மதி, ஈ மலெத நோடிட்டு இல்லிந்த பறிஞ்ஞு ஆச்செபக்க ஹோ ஹளி ஹளிங்ங அந்த்தெ தென்னெ சம்போசுகு; நிங்களகொண்டு பற்றாத்துது ஒந்தும் இல்லெ ஹளி நா நிங்களகூடெ ஒறப்பாயிற்றெ ஹளுதாப்புது.
அம்மங்ங ஏசு ஆக்களகூடெ, “நிங்க சம்செபடாதெ கண்டு, நம்பிக்கெயோடெ இத்தங்ங, ஈ அத்திமராக நா கீதாஹாற தென்னெ நிங்காகும் கீயக்கெ; அதுமாத்ற அல்ல, ஈ மலெதகூடெ, ‘நீ இல்லிந்த எளகி ஹோயி கடலாளெ பூளு’ ஹளி ஹளித்துட்டிங்ஙி, அந்த்தெ தென்னெ சம்போசுகு ஹளி ஒறப்பாயிற்றெ ஹளுதாப்புது.
அதங்ங எஜமானு, “நிங்காக தெய்வதமேலெ கடுவுமணித அளவிக உள்ளா நம்பிக்கெ இத்தங்ஙகூடி, நிங்க ஈ தொட்ட மரதகூடெ, நீ இல்லிந்த பேரோடெ பறிஞ்ஞு கடலாளெ ஹோயி பேரு ஹிடுத்து நில்லு ஹளி ஹளித்துட்டிங்ஙி, அது நிங்க ஹளிதா ஹாற கேளுகு.
நிங்க நன்ன ஹெசறாளெ கேளுதொக்க, நா கீதுதப்பிங்; அந்த்தெ மங்ஙனகொண்டு அப்பங்ஙும் பெகுமான உட்டாக்கு.
நிங்க நன்ன ஒளெயும், நன்ன வாக்கு நிங்கள ஒளெயும் இத்தங்ங, நிங்க ஆசெபட்டு கேளுதொக்க நிங்காக கிட்டுகு.
பொளிச்சப்பாடு ஹளத்தெ வர உள்ளாவனாயி, சொர்க்கராஜெயாளெ மறெஞ்ஞிப்பா சொகாரெத ஒக்க நா ஹளிதங்ஙும், ஒந்து மலெத அது இப்பா சலந்த எளக்கி மறிப்பத்துள்ளா தெய்வ நம்பிக்கெ உள்ளாவனாயி இத்தங்ஙும், சினேக இல்லாதெ நா கூட்டகூடுதொக்க பொருதெ ஆக்கொள்ளு.