34 ஆக்க நன்னமேலெ துப்பி, பரிகாசகீதட்டு, சாட்டெவாறாளெ ஹுயிவுரு; எந்தட்டு, நன்ன குரிசாமேலெ தறெச்சு கொல்லுரு; எந்நங்ஙும், மூறுஜின களிஞட்டு நா ஜீவோடெ ஏளுவிங்” ஹளி ஹளிதாங்.
ஆ சமெந்த ஹிடுத்து ஏசு, தன்ன சிஷ்யம்மாராகூடெ தாங் எருசலேமிக ஹோப்பத்துட்டு ஹளியும், அல்லிபீத்து மூப்பம்மாரும், தொட்டபூஜாரிமாரும், வேதபண்டிதம்மாரும் தன்ன ஹிடுத்து உபதரிசி கொல்லுரு ஹளியும், மூறாமாத்த ஜினாளெ தெய்வ தன்ன ஜீவோடெ ஏளுசுகு ஹளிட்டுள்ளா காரெத பற்றியும் ஹளத்தெகூடிதாங்.
எந்தட்டு ஆக்க ஏசின முசினிமேலெ துப்பிட்டு, கையாளெ குத்திரு; செலரு ஏசின கென்னெக ஹுயித்துரு.
எஜமானனே, “ஆ சதியங் ஜீவோடெ இப்பங்ங, ‘நா மூறுஜின களிஞட்டு ஜீவோடெ ஏளுவிங்’ ஹளி ஹளிதாயிற்றெ நங்காக ஓர்மெ உட்டு.
தொட்டபூஜாரி இது கேளதாப்பங்ங, தாங் ஹைக்கித்தா உடுப்பின பலிச்சுகீறிட்டு, “இனி நங்காக சாட்ச்சி ஏனமாடத்தெ?
அம்மங்ங செலாக்க ஏசினமேலெ துப்பி, கண்ணு கெட்டிட்டு, கையாளெ குத்திரு; எந்தட்டு, “நீ பொளிச்சப்பாடி ஆயித்தங்ங நின்ன குத்திது ஏற ஹளி ஹளு” ஹளி கேட்டுரு; காவல்காரும் ஏசின கென்னெக ஹுயிதுரு.
ஏனாக ஹளிங்ங, தன்ன சாவினபற்றி சிஷ்யம்மாரிக தனிச்சு ஹளிகொடத்தெ பிஜாரிசித்தாங்; எந்தட்டு, தன்ன சிஷ்யம்மாராகூடெ, “மனுஷனாயி பந்தா நன்ன செலாக்க மனுஷம்மாரா கையாளெ ஹிடுத்து ஏல்சிகொடுரு; ஆக்க நன்ன கொல்லுரு; எந்நங்ங மூறுஜின களிவங்ங, நா ஜீவோடெ ஏளுவிங்” ஹளி ஹளிதாங்.
எந்நங்ங, ஏசு ஒந்து உத்தரும் ஹளாத்துதுகொண்டு, ஏரோது தன்ன பட்டாளக்காரு எல்லாரினும் ஊதுபரிசி ஏசின பரிகாசகீதட்டு, ராஜாவுமாரு ஹவுக்கா சொவப்பு நெற உள்ளா துணித ஹோசிட்டு, ஏசின பிலாத்தினப்படெ தென்னெ திரிச்சு ஹளாச்சுபுட்டாங்.
எந்த்தெ ஹளிங்ங, மோசெதகொண்டு தெய்வ நேம கிடுத்து; எந்நங்ங கருணெயும், சத்தியமும் ஏசுக்கிறிஸ்தினகொண்டு ஆப்புது நங்காக கிட்டிப்புது.
“எல்லாரும் ஒள்ளெ முந்திரிச்சாறின முந்தெ குடிப்பத்தெ கொடுரு, எந்தட்டு ஜனங்ஙளு எல்லாரும் குடுத்து மதியாயிகளிவதாப்பங்ங, சோத இல்லாத்த முந்திரிச்சாறின கொடுரு; ஈமாரி ஒள்ளெ சோத உள்ளா முந்திரிச்சாறின நீ இஸுநேர எல்லி பீத்தித்தெ?” ஹளி கேட்டாங்.
அவன அடக்க கீதுரு; எந்நங்ங மூறாமாத்த ஜினாளெ தெய்வ அவன ஜீவோடெ ஏள்சித்து.