34 எந்நங்ங பரீசம்மாரு “இவங் பிசாசிக தலவனாயிப்பா செயித்தானின கொண்டாப்புது பேயித ஓடுசுது” ஹளி ஹளிரு.
சிஷ்யங் தன்ன குரினஹாற ஆப்புதும், கெலசகாறங் தன்ன மொதலாளி ஹாற ஆப்புதும் ஒள்ளேது தென்னெயாப்புது; மெனெத ஒடமஸ்தனாயிப்பா நன்னே பெயல்செபூலு ஹளி ஹளித்துட்டிங்ஙி, நன்ன மெனெயாளெ இப்பா நிங்கள அதனகாட்டிலி மோசமாயிற்றெ ஹளுறல்லோ?”
எந்த்தெ ஹளிங்ங யோவானு எல்லாரும் திம்பா ஹாற தீனி தின்னாதெயும், புளிச்ச முந்திரிச்சாறு குடியாதெயும் ஜீவிசிதுகொண்டு, அவன பேயி ஹிடுத்தாவாங் ஹளி ஹளீரெ.
ஆ சமெயாளெ, பேயி ஹிடுத்தா ஹேதினாளெ கூட்டகூடத்தெயும் கண்ணு காம்பத்தெயும் பற்றாதித்தா ஒப்பன செல ஆள்க்காரு ஏசினப்படெ கூட்டிண்டுபந்துரு. ஏசு அவன கூட்டகூடத்தெகும் காம்பத்தெகும் மாடி சுகமாடிதாங்.
நா பெயல்செபூலினகொண்டு பேயித ஓடுசுதாயித்தங்ங, நிங்கள கூட்டதாளெ உள்ளாக்க அவேதெ ஏறனகொண்டாப்புது ஓடுசுது? அதுகொண்டு, நிங்கள வாக்கு தெற்றாப்புது ஹளி ஆக்களே ஹளுரு.
அம்மங்ங எருசலேமிந்த பந்தா வேதபண்டிதம்மாரு, “இவங் பெயல்செபூல் ஹளா தொட்ட பேயித சேவெயாளெ ஆப்புது பேயித ஓடுசுது” ஹளி ஹளிரு.
எந்நங்ங அல்லித்தா செலாக்க “இவங் பேயிகளிக ஒக்க தலவனாயிப்பா ‘பெயல்செபூல்’ ஹளா தொட்ட பேயித சேவெயாளெ ஆப்புது பேயி ஓடுசுது” ஹளி ஹளிரு.
பேடாத்துது கீவாக்க ஒப்புரும் பொளிச்சாக பொப்பத்தெ இஷ்டப்படுதில்லெ; ஏனாக ஹளிங்ங, ஆக்க கீவா பேடாத்த பிறவர்த்தி ஏரிங்ஙி அருதுடுறோ ஹளிட்டுள்ளா அஞ்சிக்கெ.
அதங்ங ஆள்க்காரு ஏசினகூடெ, “ஏற நின்ன கொல்லத்தெ நோடீரெ? நினங்ங பேயி ஹிடுத்திப்புது ஆப்புது” ஹளி ஹளிரு.