5 மாயகீவாவனே, நீ முந்தெ நின்ன கண்ணாளெ இப்பா மரமுட்டித எத்திஎறி; அம்மங்ங நின்ன கண்ணு ஒயித்தாயி காங்கு; எந்தட்டு அவன கண்ணாளெ இப்பா கசத எத்தக்கெ.
ஏசு ஆக்கள அடவு அருதட்டு, “மாயக்காறே! நிங்க நன்ன பரீஷண கீவுது ஏனாக?
நீ நின்ன கண்ணாளெ மரமுட்டி இப்புது அறியாதெ ஏசின நம்பா இஞ்ஞொப்பன கண்ணாளெ இப்பா கசத நோடத்தெ ஹோப்புது ஏக்க?
நீ அவனகூடெ, நா நின்ன கண்ணாளெ இப்பா கசத எத்தி தந்நி ஹளி கேளுது எந்த்தெ? நின்ன கண்ணாளெ மரமுட்டி ஹடதெயல்லோ?
பரிசுத்தமாயிற்றெ உள்ளா காரெத நாயெத ஹாற உள்ளா துஷ்டம்மாரிக கொடுவாட; கொட்டங்ங ஆக்க நின்ன திரிச்சு கச்சுரு. பெலெபிடிப்புள்ளா முத்தின ஹந்தி ஹாற உள்ளாக்கள கையி கொடுவாட; கொட்டங்ங, அதனொக்க சொவுட்டி ஹம்மாடுரு.”
மாயக்காறே! அந்த்தெ ஆகாசதாளெயும், பூமியாளெயும் நெடிவுதன கண்டட்டு, இஞ்ஞி பொப்பா காலதாளெ ஏனொக்க நெடிகு ஹளி நிங்காக ஹளத்தெ கொத்துட்டல்லோ? இந்து நெடிவா காரெதபற்றி ஹளத்தெ பற்றாத்துது ஏக்க?
அதங்ங, எஜமானனாயிப்பா ஏசு அவனகூடெ, “மாயக்காறே! ஒழிவுஜினாளெ நிங்கள ஊரின இப்பா ஆடு, காலித ஆலெந்த அளுத்து கொண்டு ஹோயி, நீரு கொடுதில்லே?
ஹிந்திகும் ஏசு ஆக்களகூடெ, “ஏய் வைத்துரு! நீ முந்தெ நின்ன தெண்ணத மாற்றத்தெ நோடு! ஹளி ஜனங்ஙளு கூட்டகூடா ஹாற, கப்பர்நகூமாளெ நீ அல்புத கீதாஹாற தென்னெ, நீ தொடுதாதா ஈ பாடதாளெயும் கீயிக்கு ஹளி தீர்ச்செயாயிற்றெ நிங்க நன்னகூடெ ஹளுரு.
நீ நின்ன கண்ணாளெ இப்பா மரமுட்டித அறியாதெ, அவனகூடெ நா நின்ன கண்ணாளெ இப்பா கசத எத்தி தரக்கெ ஹளி ஹளுது செரியோ? மாயகாட்டாவனே! நீ முந்தெ நின்ன கண்ணாளெ இப்பா மரமுட்டித எத்தி எறிவத்தெ நோடு; எந்தட்டு இஞ்ஞொப்பன கண்ணாளெ இப்பா கசத எத்தக்கெ.
எந்நங்ங பேயி ஆக்களகூடெ, “ஏசினும் நா அறிவிங், பவுலினும் நா அறிவிங்; நீ ஏறா?” ஹளி கேட்டுத்து.