22 அதே ஹாற நிங்க தெய்வதகூடெ பிரார்த்தனெ கீவங்ங நம்பிக்கெயோடெ ஏனொக்க கேட்டீரெயோ, அதொக்க நிங்காக கிட்டுகு” ஹளி ஹளிதாங்.
நிங்களாளெ இப்புரு ஒந்து காரேகபேக்காயி ஒந்தே மனசோடெ பிரார்த்தனெ கீதங்ங, சொர்க்காளெ இப்பா நன்ன அப்பாங் அதன கீதுகொடுவாங்.
துஷ்டம்மாராயி ஜீவுசா நிங்களே, நிங்கள மக்காக ஒள்ளெ ஒள்ளெ சாதெனெ கொடத்தெ அருதிப்பங்ங, சொர்க்காளெ இப்பா நிங்கள அப்பாங், தன்னகூடெ கேளாக்காக ஒள்ளேதன கொடாதிப்பனோ? தீர்ச்செயாயிற்றும் கொடுவனல்லோ!
“அதுகொண்டு நிங்க கேளிவா! அம்மங்ங நிங்காக கிட்டுகு; அன்னேஷிவா! நிங்க கண்டுஹிடியக்கெ; ஹடி தட்டிண்டே இரிவா! அம்மங்ங நிங்காக தொறிகு.
அதுகொண்டு, நா நிங்காக ஹளுதாப்புது; நிங்க தெய்வதகூடெ பிரார்த்தனெ கீவங்ங, ஏன கேட்டங்ஙும், அது கிடுத்து ஹளி நம்பிவா! அம்மங்ங அது நிங்காக கிட்டுகு.
நிங்க நன்ன ஹெசறாளெ கேளுதொக்க, நா கீதுதப்பிங்; அந்த்தெ மங்ஙனகொண்டு அப்பங்ஙும் பெகுமான உட்டாக்கு.
நிங்க நன்ன ஒளெயும், நன்ன வாக்கு நிங்கள ஒளெயும் இத்தங்ங, நிங்க ஆசெபட்டு கேளுதொக்க நிங்காக கிட்டுகு.
நன்ன ஹெசறு ஹளிட்டு இதுவரெ நிங்க ஒந்தும் கேட்டுபில்லெ; கேளிவா! அம்மங்ங நிங்காக கிட்டுகு. நிங்கள சந்தோஷம் பூரணமாயிற்றெ ஆக்கு.
அதுகொண்டு நிங்கள தெற்று குற்றத நிங்க தம்மெலெ சம்சி, தம்மெலெ தம்மெலெ தெய்வதகூடெ பிரார்த்தனெ கீயிவா; அம்மங்ங நிங்கள தெண்ண ஒக்க மாறி சுக ஆக்கு; இப்பிரகார சத்தியநேருள்ளாவன ஒறப்புள்ளா பிரார்த்தனெ பலிக்கு.
நங்க தம்மெலெ தம்மெலெ சினேகிசுக்கு ஹளிட்டுள்ளுதும், தெய்வத மங்ஙனாயிப்பா ஏசுக்கிறிஸ்தின நம்புக்கு ஹளிட்டுள்ளுதும் ஆப்புது தெய்வத நேம; ஈ, நேமத கைக்கொண்டு தெய்வாக இஷ்டப்பட்டா ஹாற ஜீவிசிங்ங, நங்க தெய்வதகூடெ கேளுதொக்க தெய்வ நங்காக தக்கு.