25 அம்மங்ங அவ அரியெ பந்தட்டு, “எஜமானனே! நனங்ங ஒம்மெ சகாசுக்கு” ஹளி ஹளிட்டு, ஏசின கும்முட்டா.
அம்மங்ங சிஷ்யம்மாரு எல்லாரும் “நேராயிற்றும் நீ தெய்வத மங்ஙதென்னெ ஆப்புது” ஹளி ஹளிட்டு ஏசின கும்முட்டுரு.
அதங்ங ஏசு அவளகூடெ, “மக்காக கொடத்துள்ளா தீனித நாயெமக்காக கொடுது செரியல்லல்லோ?” ஹளி ஹளிதாங்.
ஜனங்ஙளு ஆக்களகூடெ “ஒச்செகாட்டாதெ இரிவா” ஹளி படக்கிரு; எந்நங்ங ஆக்க, “எஜமானனே! தாவீதின மங்ஙா! நங்களமேலெ கருணெ காட்டுக்கு” ஹளி, அதனகாட்டிலும் ஒச்செகாட்டி ஊதுரு.
அம்மங்ங மேலுகையி ஒக்க குஷ்டரோக ஹிடுத்தித்தா ஒப்பாங் ஏசின காலிக பித்து கும்முட்டட்டு, “எஜமானனே! நினங்ங மனசித்தங்ங நின்னகொண்டு நன்ன சுகமாடத்தெ பற்றுகல்லோ!” ஹளி ஹளிதாங்.
அது இவன கொல்லத்தெ பேக்காயிற்றெ கொறேபரச கிச்சினாளெயும், நீரினாளெயும் தள்ளி கிடிகிண்டித்து; நின்னகொண்டு ஏனிங்ஙி கீவத்தெ பற்றிதங்ங நங்களமேலெ பரிதாபபட்டு, உபகார கீதுதருக்கு” ஹளி ஹளிதாங்.
ஆகளே, ஆ ஹைதன அப்பாங் “நா நின்ன நம்பக்கெ; நா நின்ன கூடுதலு நம்பத்தெ நன்ன சகாசுக்கு” ஹளி ஒச்செகாட்டி அத்தண்டு ஹளிதாங்.