46 நிங்க நா ஹளிதன கேளாதெ பொருதே எஜமானனே, எஜமானனே! ஹளி நன்ன ஊளுது ஏக்க?
கொறே களிவதாப்பங்ங, ஈ புத்தியில்லாத்த ஐது ஹெண்ணு மக்க பந்தட்டு, ‘எஜமானனே, எஜமானனே! ஹடி தொறெவா நங்களும் ஒளெயெ பந்நீனு’ ஹளி ஹளிரு.
அடுத்து ஒந்து பங்கு பொடிசிதாவாங் பந்தட்டு, ‘எஜமானனே! நீ நடாத்த சலந்த பறிப்பாவனும், நீ பித்தாத்த சலந்த கூயிவாவனுமாயிப்பா கல்மனசு உள்ளாவனாப்புது ஹளி நனங்ங கொத்துட்டு.
அம்மங்ங ஆக்க, ‘எஜமானனே! நின்ன ஹொட்டெஹசி உள்ளாவனாயும், தாக உள்ளாவனாயும், அன்னியனாயும் துணி இல்லாத்தாவனாயும், சுக இல்லாத்தாவனாயும், ஜெயிலாளெ இப்பாவனாயும் எந்த நங்க கண்டட்டு ஒந்து சகாயும் கீது தாராதெ ஹோதும்?’ ஹளி கேளுரு.
தெய்வத ஒப்பனும் ஏமாத்தத்தெ பற்ற; ஏனகொண்டு ஹளிங்ங ஒப்பங்ங ஒள்ளேது கீதங்ங அதங்ஙுள்ளா பல தெய்வ அவங்ங கொடுகு. ஒப்பாங் ஏன பித்தீனெயோ அதனதென்னெ கூயிவத்தெ வேண்டிபொக்கு; அதுகொண்டு நிங்கள ஜீவித நிங்களே நாசமாடத்தெ பாடில்லெ.
அதுமாத்தற அல்ல, சத்திய வஜனாத நிங்க கேளுது மாத்தற போர. நிங்கள ஜீவிதாளெ அதனபிரகார கீதுதில்லிங்ஙி, நிங்கள நிங்களே ஏமாத்தாஹாற இக்கு.