40 ஆக்க அல்லிக ஹோயிகளிஞட்டு, ஏசு தன்ன சிஷ்யம்மாரகூடெ, “நிங்க பரீஷணதாளெ குடுங்ஙாதெ இருக்கிங்ஙி தெய்வதகூடெ பிரார்த்தனெ கீயிவா” ஹளி ஹளிதாங்.
நங்க தெற்று குற்ற கீவத்துள்ளா ஒந்து சந்தர்ப உட்டாகாதிப்பத்தெகும், பிசாசின கையிந்தும் நங்கள காத்தணுக்கு; ராஜெ, அதிகார, மரியாதெ எந்தெந்தும் நிந்து தென்னெயாப்புது; ஆமென்.
நங்காக, ஏரிங்ஙி பேடாத்துது கீதுதுட்டிங்ஙி, நங்க ஆக்கள ஷெமிப்பா ஹாற தென்னெ, நங்கள தெற்றினும் நீ ஷெமீக்கு; தெற்று குற்ற கீவத்துள்ளா ஒந்து சந்தர்ப உட்டாகாதிப்பத்தெ நீ நங்கள காத்தணுக்கு அப்பா! ஹளி கேளிவா” ஹளி ஹளிதாங்.
“நிங்க ஈகளும் கெடது ஒறங்ஙிண்டிப்புதோ? ஏளிவா! ஏளிவா! பரீஷணதாளெ குடுங்ஙாதிருக்கிங்ஙி பிரிக எத்து பிரார்த்தனெ கீயிவா!” ஹளி ஹளிதாங்.
எல்லதங்ஙும் முடிவு ஆயிஹோத்து; அதுகொண்டு நிங்க ஏகோத்தும் சொந்த ஆசெத அடக்கி, சுபோத உள்ளாக்களாயி, தெய்வதகூடெ பிரார்த்தனெ கீதண்டிரிவா.
‘நீ, மனசொறப்போடெ இத்தாக’ ஹளி, நா நின்னகூடெ ஹளிதா வாக்கின நீ அனிசரிசி நெடெ; அம்மங்ங, ஈ பூமியாளெ உள்ளா எல்லதனமேலெயும் பொப்பத்துள்ளா சோதனெ காலந்த நா நின்ன காத்தம்மி.