20 அம்மங்ங தெய்வ அந்துதென்னெ அவனகூடெ, ‘ஏய் புத்தி இல்லாத்த முட்டாளே! நீ இந்து சந்தெக சத்தண்டுஹோதங்ங நீ சேகரிசி பீத்தா சொத்துமொதுலு ஒக்க ஏறங்ங ஹோயி சேருகு?’ ஹளி கேட்டுத்து.
புத்திகெட்டாக்களே! சரீரத உட்டுமாடிதா தெய்வதால சரீரத ஒளெயெ மனசு உட்டுமாடிது!
எந்நங்ங, ஏசின நம்பாத்த செல ஆள்க்காரு எல்லதும் ஒயித்தாயி நெடதாதெ, இனி ஆபத்து ஒந்தும் இல்லெ ஹளி பிஜாரிசிண்டு இப்பங்ங தென்னெ, பெட்டெந்நு ஆக்காக நாச பொக்கு; ஆ நாசந்த ஆக்க தப்சத்தே பற்ற; ஒந்து பெசிறிகார்த்தி ஹெண்ணிக பெட்டெந்நு பிரசவ பேதனெ பொப்பா ஹாற, ஆக்க அறியாத்த சமெயாளெ அது சம்போசுகு.
ஈ லோகாளெ ஹணகாறாயிப்பா ஆள்க்காறாகூடெ நீ ஹளபேக்காத்து ஏன ஹளிங்ங; ஆக்க அகங்கார காட்டத்தெ பாடில்லெ; நெலெ நில்லாதெ நசிச்சு ஹோப்பா சொத்துமொதுலின மேலெ நம்பிக்கெ பீயாதெ, நங்கள சந்தோஷாக பேக்காயி எல்லதனும் சம்பூரணமாயி தப்பத்தெ கழிவுள்ளா தெய்வத மாத்தற நம்பி ஜீவுசுக்கு ஹளி ஹளு.
ஏனாக ஹளிங்ங, ஈ லோகாளெ நங்க ஹுட்டதாப்பங்ங ஒந்நனும் கொண்டுபந்துபில்லெ; இல்லிந்த ஹோப்பதாப்பங்ங ஒந்நனும் கொண்டு ஹோப்புதில்லெ.