19 செரி நிங்க ஹளிதா ஹாற நா பெயல்செபூலினகொண்டு பேயித ஓடுசுதாயித்தங்ங நிங்கள கூட்டதாளெ உள்ளாக்க ஏறனகொண்டு பேயித ஓடுசுரு? அதுகொண்டு நிங்கள வாக்கு தெற்றாப்புது ஹளி, நிங்கள கூட்டதாளெ உள்ளாக்க தென்னெ ஹளுரு.
சிஷ்யங் தன்ன குரினஹாற ஆப்புதும், கெலசகாறங் தன்ன மொதலாளி ஹாற ஆப்புதும் ஒள்ளேது தென்னெயாப்புது; மெனெத ஒடமஸ்தனாயிப்பா நன்னே பெயல்செபூலு ஹளி ஹளித்துட்டிங்ஙி, நன்ன மெனெயாளெ இப்பா நிங்கள அதனகாட்டிலி மோசமாயிற்றெ ஹளுறல்லோ?”
ஏசினபற்றி சிரியா தேச எல்லாடெயும் பாட்டாத்து; அம்மங்ங பலவித தெண்ணகாறினும், பேயி ஹிடுத்தா ஆள்க்காறினும் ஜனங்ஙளு ஏசினப்படெ கொண்டுபந்துரு; அதனாளெ கைகாலு பாராத்தாக்க, தளர்வாதக்காரு, அஸ்மார ஹிடுத்தாக்க ஒக்க இத்துரு; ஆக்கள ஒக்க ஏசு சுகமாடிதாங்.
அதங்ங ஆ ராஜாவு அவனகூடெ, ‘நீ கள்ள கெலசகாறனாப்புது; நீ ஹளிதா வாக்கு பீத்து தென்னெ நின்ன சிட்ச்சிசுவிங்; நா கொடாத்துதன கேளாவனும், பித்தாத்த சலந்த கூயிவாவனும் ஆப்புது ஹளி நினங்ங கொத்துட்டல்லோ?
அம்மங்ங யோவானு ஏசினகூடெ, “குரூ! ஒப்பாங் நின்ன ஹெசறு ஹளி பேயி ஓடிசிண்டித்தாங்; அவங் நங்களகூடெ கூடாத்தாவனாதுது கொண்டு, நங்க அவன தடுத்தும்” ஹளி ஹளிதாங்.
ஆ சமெயாளெ, செல யூத மந்தறவாதிமாரு, தேசவளி ஹோயி பேயித ஓடிசிண்டித்துரு; ஆக்க ஏசின ஹெசறாளெ பேயி ஓடுசத்தெபேக்காயி, தைரெத்தோடெ பேயி ஹிடுத்தித்தா ஒப்பனப்படெ ஹோயிட்டு, “பவுலு கூட்டகூடா ஏசின ஹெசறாளெ கல்பிசீனு, ஹொறெயெ கடது ஹோ!” ஹளி ஹளிரு.
தெய்வ ஒந்நொந்து சமுதாயக்காறிகும் நேம கொட்டிப்புது, அதன அனிசரிசி நெடிவத்தெகும், மனுஷரு எல்லாரும் குற்றக்காறாப்புது ஹளி அறிவத்தெ பேக்காயும் ஆப்புது; அந்த்தெ இப்பங்ங, நா அறியாதெ தெற்று கீதுட்டிங் ஹளி ஒப்பனும் ஹளத்தெபற்ற; தெய்வ ஆ நேமத அடிஸ்தானதாளெ தென்னெ ஒப்பொப்பனும் ஞாயவிதிக்கு.