22 அந்த்தெ, தெய்வ சத்திய கீதுகொட்டிப்புது கொண்டு, ஏசு விஷேஷப்பட்ட ஒடம்படிக உத்தரவாதியாயிற்றெ இத்தீனெ.
இது ஒந்துபாடு ஆள்க்காறா தெற்று குற்றாக மாப்பு கிட்டத்தெ பேக்காயிற்றெ உள்ளா ஒடம்படி சோரெத அடெயாள ஆப்புது.
அம்மங்ங ஏசு ஆக்களகூட, “இது ஒந்துபாடு ஆள்க்காறின பாவக்கறெத கச்சத்துள்ளா ஒடம்படி சோரெஆப்புது.
அதே ஹாற தென்னெ ஆக்க திந்து களிவதாப்பங்ங, ஏசு முந்திரிச்சாறு ஹுயிது பீத்தித்தா கோப்பெத கையாளெ எத்திட்டு, ஈ கோப்பெயாளெ ஹுயிது பீத்திப்புது நிங்காகபேக்காயி நா சிந்திதா நன்ன சோரெஆப்புது; இது நா நிங்காகபேக்காயி கீவா ஹொசா ஒடம்படியாப்புது ஹளி ஹளிதாங்.
அந்த்தெ ஆக்க தொட்டி திந்துகளிஞட்டு, ஏசு முந்திரிச்சாறு இப்பா கோப்பெத எத்திட்டு, “இது நன்ன சோரெகொண்டு தெய்வ நிங்களகூடெ கீவா ஹொசா ஒடம்படியாப்புது; அதுகொண்டு, நிங்க கூடிபொப்பா சமெயாளெ ஒக்க நன்ன ஓர்மெகாயிற்றெ இதன குடிவா.
அதுமாத்தறல்ல, தெய்வாகும், மனஷரிகும் தம்மெலெ ஹொசா ஒடம்படித மத்தியஸ்தனாயிப்பா ஏசின முந்தாகும், நங்காக பேக்காயி தளுத்திப்பா அவன சோரெப்படெயும் ஆப்புது பந்து சேர்நிப்புது; ஆ சோரெ, ஆபேலின சோரெத காட்டிலும் நங்காக பேக்காயி ஒள்ளேது கூட்டகூடா சோரெஆப்புது.
நித்தியமாயிற்றுள்ளா ஒடம்படி சோரெகொண்டு, ஆடுகூட்டத ஹாற இப்பா நங்கள மேசாவனும், நங்கள எஜமானுமாயிப்பா ஏசின, சத்தாக்கள எடநடுவிந்த ஜீவோடெ ஏள்சிது சமாதான தப்பா தெய்வமாப்புது.
அதுமாத்தற அல்ல, பூஜாரிமாரு, சாதாரண மனுஷம்மாராயிப்பா ஹேதினாளெ எல்லாரின ஹாற ஆக்களும் சத்தண்டு ஹோப்புரு; அந்த்தெ ஆக்க சத்துகளிவதாப்பங்ங, ஆக்கள பகராக பேறெ ஒப்பாங் பூஜாரியாயிற்றெ பொப்பாங்; இந்த்தெ பலரும் பூஜாரிமாராயி ஆப்புரு.
ஹொசா ஒடம்படி ஹளி தெய்வ ஹளிப்பா ஹேதினாளெ, பண்டத்த ஒடம்படித தெய்வ ஹளேது மாடித்து; அந்த்தெ ஒந்துபாடு காலப்பளக்க உள்ளுதும், ஹளேதாயி இப்புதும் ஒக்க இல்லாதெ ஆயிண்டு ஹோக்கு.