37 அந்த்தெ இப்பங்ங ஒந்துஜின, அவ சுகஇல்லாதெ சத்தண்டுஹோதா; அவள நீருஹாசி மெனெ ஒளெயெ கெடத்தித்திரு.
அவங் ஆ மெனெத தட்டும்பொறதமேலெ கம்பிளி ஹாசி ஒரிக்கிபீத்திப்பா விஸ்தார உள்ளா ஒந்து முறித, நிங்காக காட்டிதப்பாங்; அல்லிதென்னெ ஏற்பாடு கீயிவா” ஹளி ஹளிட்டு, ஆக்கள ஹளாயிச்சுபுட்டாங்.
எல்லாரும் அல்லிக பந்தட்டு, ஆக்க நேரத்தெ தங்கித்தா தட்டும்பொறதமேலெ ஒந்தாயி கூடிரு; ஆ கூட்டதாளெ பேதுரு, யோவானு, யாக்கோபு, அந்திரேயா, பிலிப்பு, தோமஸு, பர்த்தலமேயி, மத்தாயி, அல்பேயி ஹளாவன மங்ங யாக்கோபு, கானான்காறா கூட்டதாளெ இத்தா சீமோனு, யாக்கோபின தம்ம யூதா ஈக்க ஒக்க இத்துரு.
நங்க கூடித்தா மெனெத தட்டும்பொறதமேலெ, கொறே பொளுக்கு பீத்தித்துரு.
பேதுரு ஹொறட்டட்டு ஆக்களகூடெ பந்நா; அவங் பந்து எத்ததாப்பங்ங மெனேக கூட்டிண்டுஹோதுரு; அம்மங்ங, அல்லி இத்தா விதவெ ஹெண்ணாக எல்லாரும், தபித்தா ஜீவோடெ இப்பங்ங, கீதா காரெயும், அவ தைச்சு உட்டுமாடிதா கோட்டும், மற்றுள்ளா துணிதும் பேதுறிக காட்டிட்டு, அத்தண்டு அவன சுத்தூடு நிந்தித்துரு.