“Kailo kamo ra nga mga manogtodlo ang Kasogoan kag mga Pariseo. Indong pagtoo sa Dios pakita-kita lang! Ay ginasiradoan nindo anang pwertaan anang ginarian ang Dios sa mga tao. Indi kamo ra magsulud, piro ginabalabagan nindo pa ang mga tao nga nagaimorat nga magsulud.
Ginaobos nanda buul anang mga pagkabutang ang mga balo nga babai, kag ginatabon-tabonan nanda lang andang ginaimo paagi sa malawig nga mga pangadi. Mas mabaul nga silot andang babatonon.”
Ginaobos nanda buul anang mga pagkabutang ang mga balo nga babai, kag ginatabon-tabonan nanda lang andang ginaimo paagi sa andang malawig nga mga pangadi. Mas mabaul nga silot andang babatonon.”
Ang kada isara kanindo dapat magpasakup sa mga nagadomara atun banwa, tungud nga ang paggobyirno alin sa Dios kag ang mga nagadomara ginbutang ang Dios sa andang poisto.
Kon mayad atun ginaimo, ara kita dapat kaadlukan sa mga nagadomara kanatun. Piro kon nagaimo kita ang malain, dan dapat kita nga adlukan. Gani kon indi mo gosto nga adlukan sa mga nagadomara, magimo kaw ang mayad, kag dan dayawon kaw pa nanda.
Gani dapat magpasakup kita sa atun gobyirno; bukun lang nga tungud sa ginaadlukan kita sa silot, kondi tungud nga naulaman ta ra nga maman dia ang dapat ta nga imoon.
Karon, sigoro may makon kanindo nga kon toladato, ta basi masisilag pa ang Dios sa mga tao tungud sa andang pagkasala, ay indi sanda makakontra sa anang gosto.
Padumdumun mo ang mga tomoloo nga magpasakup sa gobyirno kag sa mga opisyalis. Kinanglan tomanun nanda dia nga mga tao kag alisto pirmi sa pagimo ang bisan ano nga mayad.
Mga kabogto, indi dapat magandum ang kadoroan kanindo nga maging manogtodlo, ay naulaman nindo ra nga mas istrikto anang pagsintinsya ang Dios kanamun bilang mga manogtodlo.