Ang doto sanda run, mintras nagasulung sanda kay Jesus, nagiba anang itsora. Anang oyaun nagsanag nga midyo ron sa adlaw, kag anang lambong nagpoti nga nagasirak.
Gani dayon sandang sulud sa ginlubungan kag nakita nanda ang sangka lalaki nga bataun pa, mapoti anang lambong kag nagapongko sa too kampi. Kag ginpangadlukan sanda nga mayad.
Mintras nagapalibug sanda kon ano ang natabo, golpi lang nga may nagtindug nga darwa ka lalaki doto sa andang marapit. Anang lambong ang mga lalaki nga dato masyado ka solaw.
Nakita na nga doto sa sulud may darwa ka angil nga nagalambong ang poti. Doto sanda nagapongko sa logar nga ginbutangan anang bangkay ni Jesus. Ang isara sa oloan kampi kag ang isara sa sikian.
Karon, may sangka adlaw, mga alas tris ang apon, may nagpakita kanana nga angil ang Dios. Masanag gid anang panulung sa angil nga nagsulud sa anang balay kag nagtawag kanana. Makon na, “Cornelio!”
Nagsabat si Cornelio, makon na, “Mga tatlo ron dadi ka adlaw ang nakalubas nga ako nagapangamoyo digi sa balay, kag midyo toladia ra nga oras dato, mga alas tris ang apon. Mintras nagapangamoyo ako, golpi lang nga nagpakita kanakun ang tao nga may masolaw nga lambong.
Piro may pira kanindo dian sa Sardis nga ara gid nalatoni sa anang inimoan nga malain ang iba. Kamo makakaiban ko nga may poti nga lambong, tungud nga bagay kamo ra gid nga magtabid kanakun.
Makon ko, “Ilam, ara ako kaulam. Sogidi ako ra!” Makon na kanakun, “Maman dan ang mga tao nga nagagi sa masyado kalisud nga pagingabot. Andang mga lambong ginlimpyoan nanda kag ginpapoti sa dogo ang Karniro.