“Makakoon kita nga masadya ang kaoy kon makita ta nga masadya anang bonga, okon marimo ang kaoy kon makita ta nga marimo anang bonga. Ay ang kaoy nakikilala sa anang bonga.
Indi sanda ra magkaun bisan ano nga nagalin sa mga baraligyaan kon indi nanda anay maogasan. Kag doro pa gid andang mga soronodon pario sa pagpangogas ang mga tasa, koron, kag mga tanso nga mga suruludan.
Gani makon ang Ginoo kanana, “Kamo nga mga Pariseo nagapakita-kita lang nga mayad indong mga ginaimo, piro ang matood gid tana indong tagiposoon pono kaakugan kag kalainan. Pario kamo sa tasa okon sa pinggan nga ginalimpyoan lang sa goa.
Ang tao pario ra dan. Ang mayad nga tao nagaambal ang mayad tungud nga dian sa anang tagiposoon ang mayad. Ang tao tana nga malain nagaambal ra ang malain tungud nga malain ang dian sa anang tagiposoon. Kon ano ang sa anang tagiposoon ang tao maman ra dan ang nagagoa sa anang baba.”
Mga pinalangga, tungud sa mga ginpangako nga dia ang Dios kanatun, bayaan ta run ang tanan nga nagaparisna sa atun lawas kag ispirito, kag imoratan ta nga maging limpyo atun kaboi nga may pagtaod sa Dios.
Gani magparapit kita sa Dios nga may sinsiro nga tagiposoon kag pagtoo nga ara gid nagapangdoadoa. Ay naulaman ta nga limpyo ron atun tagiposoon sa malain paagi sa anang dogo ni Jesus, kag atun lawas naogasan run da sa limpyo nga tobig.
Magparapit kamo sa Dios, kag ang Dios magaparapit kanindo. Kamo nga mga makasasala, dapat kamo magkaboi ang limpyo! Kag kamo nga nagadarwa-darwa indong mga isip, limpyoa nindo ron da indong mga tagiposoon.