Piro pagkamarasmas ni Pedro nga mabaskug ang angin, ginadlukan tana kag amat-amat tana nga nagpaidalum. Gani nagsinggit tana, makon na, “Ginoo, tabangi ako!”
Makon ni Jesus kananda, “Tungud nga kolang indong pagtoo. Sa matood tana, kon kamo may pagtoo nga bisan pario lang sa anang bosol ang mostasa anang kabaul, sarang kamo ron makakoon sa bokid nga dia nga magsaylo sa sangka logar, kag dan magasaylo. Ara gid butang nga indi nindo maimo.” [
Makon ni Jesus kananda, “Sa matood tana, kon may pagtoo kamo kag indi kamo gid magpandoa-doa, maiimo nindo ra akun ginimo nga dia sa kaoy nga igira. Kag bukun lang dan kondi makakoon kamo bisan sa bokid nga dan nga ‘Magalin dian kag magsaylo sa dagat,’ kag matabo ra dan.
Makon ang Ginoo kananda, “Kon kamo may pagtoo nga bisan pario lang sa anang bosol ang mostasa anang kabaul, sarang kamo makakoon sa kaoy nga dan nga ‘Gabota imong kaogalingun kag isaylo sa dagat!’ Kag matoman kanindo ang kaoy nga dan.”
Anang gaum anang aran ni Jesus maman ang nagtaw kabaskug sa tao nga dia nga indong kilala kag nakikita dadi. Kamo mga tistigo nga nagayad tana. Kag dia natabo tungud sa pagtoo kay Jesus.
Sa tyimpo nga dato mga sanggatos ron ka toig anang idad, kag naulaman na nga masyado tana run ka malam kag imposibli run nga makapabata tana pa. Naulaman na ra nga anang asawa indi ra makabata tungud nga baog si Sara. Piro bisan toladato ara nagroya anang pagtoo sa Dios.