Kag nagayan tana dayon sa onaan-onaan kag magpangamoyo nga nagadapa. Makon na, “Itay, abi kon maimo ilikaw kanakun ang pagantos nga magaabot. Piro bukun akun gosto ang dapat masonod, kondi kon ano imong gosto.”
Ara may makapatay kanakun kon indi ko itogot. Piro ginabolontad ko akun kaboi. Pagosto ako sa pagbolontad akun kaboi, kag pagosto ako ra kon bawiun ko. Maman dia anang koon ang Amay kanakun.”
Makon pa ni Jesus, “Dadi malingug akun isip. Ano kabay akun iambal? Ano, makon ako sa Amay nga indi na ako lang pagpaantoson? Piro maman dia anang katoyoan akun pagayan digi, ang magantos ang mga kasakitan sa oras nga dia.”
Bago magabot anang adlaw ang pista, naulaman run nga lagi ni Jesus nga nagabot ron ang oras nga tana maalin run sa kalibotan nga dia kag magbalik sa Amay. Palangga na nga mayad anang mga somolonod digi sa kalibotan kag asta sa kataposan ginpakita na anang pagpamalangga.
Makon dayon ni Jesus kananda, “Akun pinakapagkaun ara iba kondi nga tomanun ko anang kabubutun ang Dios nga nagpadara kanakun digi kag taposon anang ginapaimo kanakun.