21 आपाइ रोम्सा बोङःतोक्हाङः ‘अ आपाय ङाइपाय् परमेस्वर्कायःमा नाङ्कायःमा आन रेव्तोलेः हायःआलाङः बा। ङाकायःपाय् “चोः” ततेः तोतेःचाःची’ त दाय्ह्ती ओउः चोःखे दाय्ह्तो
ओहाङःसैको पाय्ह्ती आल्तोक्हाङः बल लोक्तोसै ओउःकोः आपाइ च्यवःआथै। लयःकोः चोःकायः च्यवःआक्तीको ओउः आपाइ तय्ह्ती योनःती चोःकःताङ् तन्ती वाङ्ती ओउःकायः ग्रोम्तीलेः पेतो रोम्आथै।
इत तोओ कुरा आपाखे सायःमाःत लयःकोः नोकरीलम् गोत्ती ‘पेपेओ नाय्लम् जुत्तालम् वानःती इकायः लावताक्पाःथै क्रुत्हाङःमा मुन्रो लावताक्पाःथै।
परमेस्वर्कोः काङ्ती जाङ्ह्ओ गलमा सावःमाःत योनःती योओपाय् “आह्रे लेःआः” ततेः ताःतेःनै यादो। ओउःकोः योनःती योओपाय् आह्रेलेः खेःल बा। नीङ्कायःपाय् “ङाकःताङ् ल्हुङ् द्यान्ह्ती वाङ्पै” त दाय्ह्ती परमेस्वर्इ आन ज्याङःतोकायःलेः योनःती योती ल्युङ्ह्तेःनै एत चीःतेःनानी र।
एतलेः नीङ्कोः ङ्हाम्ओ हौचोङ्कायः ल्हुङ् ब्रःताक्ती ओउःमयःकोः ल्हुङ् घ्युम्ताक्ती झ्यान्ते नाङ्इ ख्रीस्कोः काम्मा रेव्तेःताक्तेःनानी