47 “दोङ्सीतेः ओउःकोः थोल्ह्ती तोओ सायःआक्तीको नीङ्मा ओउःकुस् वाह्सा ग्यातेःआकाय्या।
“नीङ्खेपाय् परमेस्वर्कोः हुकुम् ल्हेत्ती वाय्ती दोह् हायःतीलेः लयः झाक्ओ छ्यात् जवतेःनानी।
ओउःकःताङ् वाङ्आक्तीको “लौ हजुर् येसुपाय् ‘सुम् दीन्हाङः उह्ती च्योक्नाङः’ त दाय्ह्ती ओउःइ सेलः मुधाङ्ओहाङः माःती तोआकान् इत ङीइ चीःनाङःसु
ओहाङःसैको ओउः छ्यात्ताङ् हुम्ती वाङ्ओलम् येसुकोः कुरा लयःमयःकुस् आन नोःकाय्आकाय्। यात्नीस् मान्ताखेपाय् “ओउःपाय् पेओ लेःआः” त दाय्ह्ती नोःकाय्आकाय् अरुलम्खे “खेःल ओउःइ सबैकायः माःती थ्योन्ह्तीलेः तोनौ” त दाय्ह्ती त्याङ्आकाय्।
ङीकायःपाय् यात्नीस्चाक्खेइ पेतो तोती ङीकायः ताङ्ह्ताक्आताङी अरुखेइ पेमालो तोती ङीकायः मीताक्आताङी। ङीइपाय् दोङ् कुरालेः तोनाङःसुतो अरुखे “माःओ कुरा लेःआः” त दाय्ह्नै।