27 फेरी ओउःकुस् वाह्ओचाक्कायः “लौ इ नाङ्कोः आमालेः” त दाय्ह्ती तोआथै। एत तोआक्तीको ओउः मान्ताइपाय् येसुकोः आमाकायः लयःकोः कीम्हाङः स्यास्ती गम्आकान्।
‘दोङ्सीलेः दाय्ह्भनाङ् नीङ्इ ङाकोः अरुसै मीओ ङ्हाम्ओ मान्ताकायः पेओ काम् जाङ्ह्तेःआकान् त खेःया ओउः काम्पाय् ङाकायःमा जाङ्ह्तेःआनाङ्स बा’ त दाय्ह्ती ओउः राजा त्याङ्नाः।
“ङीपाय् लयःकोः कीम्लम् दोह्लम् फेती नाङ्कुस् वाह्ओ लेःआः ङी” त दाय्ह्ती पत्रुस् दाय्ह्आ।
फेरी लयःकोः मान्ताकःताङ् वाङ्तो ओउःमयःइ रोम्थाल।
देङी नीङ् रुनःधती क्रव्सा बेलाहाङः दाह्खेःआ माः रैस दाह्ओआः बा। ओउः बेलाहाङः नीङ् सबै ङाकायः फेती लःलयःकोः कीम्ताङ् पाय्ह्तेःनै। ङाकायःपाय् नीङ्खेइ फेतेःनेःनाङ्स फेआक्तीको ङा लयःझुङ्आले मुङल ङाकुस् ङाकोः परमेस्वर् आपाखे मुनाङःच।
परमेस्वर्कायः तोआक्तीको ओउः मान्तालम्कुस् दाम्काय्आक्तीको ङी पावुल् साथीचोङ्खे ओउः तीःजहास् फेरी लन्ह्आलाङी ओउःमयःखे तायर् सहर्कोः मान्तालम्खे पाय्ह्आकाय्।