6 परमेस्वर्कायः तोआक्तीको ओउः मान्तालम्कुस् दाम्काय्आक्तीको ङी पावुल् साथीचोङ्खे ओउः तीःजहास् फेरी लन्ह्आलाङी ओउःमयःखे तायर् सहर्कोः मान्तालम्खे पाय्ह्आकाय्।
ओहाङःसैको पाय्ह्ती आल्तोक्हाङः बल लोक्तोसै ओउःकोः आपाइ च्यवःआथै। लयःकोः चोःकायः च्यवःआक्तीको ओउः आपाइ तय्ह्ती योनःती चोःकःताङ् तन्ती वाङ्ती ओउःकायः ग्रोम्तीलेः पेतो रोम्आथै।
फेरी लयःकोः मान्ताकःताङ् वाङ्तो ओउःमयःइ रोम्थाल।
देङी नीङ् रुनःधती क्रव्सा बेलाहाङः दाह्खेःआ माः रैस दाह्ओआः बा। ओउः बेलाहाङः नीङ् सबै ङाकायः फेती लःलयःकोः कीम्ताङ् पाय्ह्तेःनै। ङाकायःपाय् नीङ्खेइ फेतेःनेःनाङ्स फेआक्तीको ङा लयःझुङ्आले मुङल ङाकुस् ङाकोः परमेस्वर् आपाखे मुनाङःच।
फेरी ओउःकुस् वाह्ओचाक्कायः “लौ इ नाङ्कोः आमालेः” त दाय्ह्ती तोआथै। एत तोआक्तीको ओउः मान्ताइपाय् येसुकोः आमाकायः लयःकोः कीम्हाङः स्यास्ती गम्आकान्।
ओहाङःसैको सबै हुम्ओ मान्तालम्खे पाय्ह्आकाय्
ङाकोः हौ तीतस् त तोओ च्यवःमाःत झ्यान्ते ङापाय् ल्हुङ् धोमाय्ङल। ओउःत झ्यान्ते ओहाङःकोः मान्तालम्कायः दाम्ती फेती गम्आक्तीको मासीदोनीयाताङ् आल्आलाङः।