7 तिन्हा ने बोल्लेया थिया, कि मणू रे पुत्तर, जे मैं ही है, जो पाप्पी मणूआं रे हत्थां पकड़ाया जाणा, अते सुली पर चढ़ाया जाणा अते तिज्जे रोज्जे जिन्दा होई जाणा ए सब हुणा पक्का थिया।
उस बेल्ले यीशु अपणे चेल्लेयां जो दस्सणा लगे, जरुरी है कि मैं यरुशलेम जो जां, ते बुजुर्ग लोक, बड्डे पुरोत्त, अते शास्त्रियां रे हत्थे बड़े दुख उठां, अते मारी दित्तेया जां, ते तिज्जे दिन जिंदा होई जां।