17 Tõo ñáh jʉ̃ʉ́wʉ́chah, Jerusalén tʉ́tchina bejnit, Jesús doce ã bohénit biícdih caán chah bóo tólihna waád jʉibínit, Pascua jeémátdih queétdih ãt nʉmah jeémép wʉt jĩ.
Páant ã niijíchah joinít, Jerusalén tʉ́tchina ĩt bejep wʉt jĩ. Caanná jʉibínit, nihat Jesús ã niijátji biíc yoobó ĩt jwãááp wʉt jĩ. Queétdih ã jʉ́ʉtni tólihdih waadnít, Pascua jeémát pínahdih ĩt chãjap wʉt jĩ. Nihat chãj péanit, Jesús ã páñapboó ĩt jwʉ́ʉb bejep wʉt jĩ.
Páant ĩ jeémát pónih, Jesús queétdih nin pah ãt niijíp wʉt jĩ: —Yeebdíh yoobópdih wã naóhna caá. Weemdíh eníhcannitdih dʉó wáini pínah ñi cãtíh ã jʉmna caá. Caánboó wãjeéh jeémpni caá, ãt niijíp wʉt jĩ.
Ĩ jeémát hora ã jʉyʉ́chah, ĩ ámohni tólihna jʉibínit, Jesús ã bohénitdih ãt nʉmah jeémép wʉt jĩ.
“Obohjeéhtih, yeéb nihatdih páant wã niijcán caá. Det wã ñíonitdih wã tʉ́i jéihna caá. Dios naáwátdih naóh yapanit ĩ daacátji biíc yoobó ã yapbipna caá. ‘Wãjeéh jeémpnijeh tigaá weemdíh yeejép ã chãjbipna caá’, ĩt niíj daacáp tajĩ.