62 —Ded wã wʉtni tewatdih teo jwíihna yʉhna, ã weñat pínahdih jwʉ́ʉb jenah joí chãjnit, Diosdih teo wʉ̃hni pínah ã jéih jʉmcan caá, Jesús caandíh ãt niijíp wʉt jĩ.
Wã déewã panihnitá, “Wã tʉ́i jéih beedána caá”, wã niíj jenah joicán caá. Páant niíj jenah joicán, jã́tih wã chãjatjidih náhnicanjeh, ded pah wã chãjat pínahboodíh wã jenah joiná caá.
Demas wʉ̃t jʉmni chah dawá bií déedih náahna, weemdíh cádahnit, Tesalónica tʉ́tchina ã jwʉ́ʉb bejep be. Crescente wʉ̃t jʉmni Galacia baácna ã bejechah, Tito wʉ̃t jʉmnibʉt Dalmacia baácna ã bejep be.
Pánihna, wĩ́ihwã, wã náahat pah chãjnit, wã wahnidih tʉ́i jenah joinít, ĩ tʉ́i jʉmbipna caá. Obohjeéhtih, caandíh ĩ cádahachah, queétdih wã wẽi encan niít’, Dios ã niijná caá”, ãt niíj daacáp tajĩ. (Hab 2.3-4)