37 Pánih toonit, queétbʉt nin pah ĩt niíj deoh naáwáp wʉt jĩ: —¡Meém judíowã ĩ maáh jʉmna nihna, ma wẽpatjĩhjeh ma míic tʉ́i teo wáacá! ĩt niijíp wʉt jĩ.
—Bitadih tʉ́i teo wáacni jʉmna yʉhna, caanjéh ã jéih míic teo wáaccan caá. ‘Judíowã ĩ maáh caá’, niijná, caán míicjeh ã dei jʉ̃ʉ́wʉ́chah enna, caandíh jwĩ jepahbipna caá.
‘Weém Dios wʉ̃ʉ́h caá. Caandíh wã tʉ́i jenah joiná caá’, ã niiját jíib, Dios caandíh oina, ã tʉ́i ʉbʉ naáh, ĩt niijíp wʉt jĩ.
à yéejatdih naóhna, cruzboó ã́ih wao cháh, nin pah ĩt niíj daác bʉ́ʉdhdʉp wʉt jĩ. “Judíowã ĩ maáh”, caán naadíh ĩt niíj daacáp wʉt jĩ.
Biíc péoh dodhni Jesúsdih nin pah ãt niíj jʉ̃ihñʉp wʉt jĩ: —¡Meém Dios ã wahni Cristo jʉmna nihna, ma wẽpatjĩh ma míic teo wáacá! ¡Jwiítdihbʉt ma teo wáacá! ãt niijíp wʉt jĩ.