30 ‘Nin pohba ã́ih mʉʉdíh teona, ãt péa tagaá’, ĩ niíj deohbipna caá.
Caán mʉʉdíh ã péaat tʉ́ttimah, mah bʉ́dí jʉ̃óh, mʉj daab béj, bʉ́dí johlitbʉt ã jʉ̃ʉ́wʉ́p be. Pánih bʉ́dí ã johochah, caán mʉʉ́ ã́acna, bʉ́dí ã yáanap be”, Jesús ãt niijíp wʉt jĩ.
à jíib pínahdih ã jwíih jenah encan, ã́ih mʉʉdíh ã jéih péacah enna, bitaboó caandíh ĩ deohbipna caá.
Nindihbʉt ñi jenah joyoó: Maáh biíh maáhjĩh ĩ míic mawat pínah jã́tih, nin pah ã niíj jenah joiná caá: ‘¿Weém diez mil soldadowã bíbohnit, caánboó veinte mil soldadowã ã bíbohochah, jwĩ míic maona, wãta jéih bʉʉjá taniít?’ ã niíj jenah joiná caá.
Pánihna, wĩ́ihwã, wã náahat pah chãjnit, wã wahnidih tʉ́i jenah joinít, ĩ tʉ́i jʉmbipna caá. Obohjeéhtih, caandíh ĩ cádahachah, queétdih wã wẽi encan niít’, Dios ã niijná caá”, ãt niíj daacáp tajĩ. (Hab 2.3-4)
Pánihna, ñi jʉmat yoobó ñi jʉmat pah bóo bitadih tʉ́i oinit, ñi teo wáacat pínahdih yeebdíh jwĩ náah yacna caá. Páant ñi chãj cádahcat jíib jwĩ íip ã pebhboó yeebdíh ã tʉ́i chãjat pínahdih ñi tʉ́i jéihbipna caá.
¡Queétdih ñi tʉ́i chãja chaáh! Cristodih ñi teo wʉ̃hat jíib ñi bʉʉdcát pínah niijná, ĩ yee bohéátdih ñi jepahca bojoó. Yeéb yoobópdih Jesúsdih ñi pée cádahcatdih ennit, Dios yeebdíh chah tʉ́ini ã chãjbipna caá.